Σάββατο 28 Μαΐου 2011

ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΡΟΛΟ...

Προσωπικά η Μπαρτσελόνα με ξεφτέλισε. Και για να το πω πιο σωστά με ξεφτέλισε η Μάντσεστερ. Και για να το ολοκληρώσω, η Μπαρτσελόνα ξεφτέλισε την Γιουνάιτεντ. Πριν ξεκινήσει ο αγώνας, περίμενα να δούμε έναν αμφίροπο τελικό μεταξύ δύο ομάδων που δεν έχουν τεράστιες αγωνιστικές διαφορές. Γνώριζα ότι η Μπαρτσελόνα είναι ανώτερη σαν ομάδα, αλλά ήλπιζα ότι η Γιουνάιτεντ θα προβάλει μια α' σθεναρή αντίσταση και θα πουλήσει ακριβά το τομάρι της. Έπεσα δραματικά έξω...


Η Γιουνάιτεντ ήταν παρούσα στο Γουέμπλει μόνο για 10 λεπτά, τα πρώτα 10 λεπτά του αγώνα. Μπήκε πολύ δυνατά, πίεσε ψηλά την Μπάρτσα, έκλεψε μπάλες, έδειξε ότι αυτή θα είναι το αφεντικό του τελικού, έδειξε πιο πολύ διψασμένη για το τρόπαιο. Έκτοτε όμως όλα άλλαξαν. Οι Καταλανοί πήραν τον ρυθμό του αγώνα στα χέρια τους κι έκαναν το παιχνίδι της αρεσκείας τους, δηλαδή το ανελέητο passing game...


Η Μπαρτσελόνα έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου 3 φορές στην Μάντσεστερ: Μία με πλασέ του Πέδρο απ' την μικρή περιοχή, όταν κι έστειλε την μπάλα λίγο άουτ. Η δεύτερη όταν καλό σουτ του Βίγια πέρασε ξυστά απ' το δοκάρι του Φαν Ντερ Σαρ κι η τρίτη πάλι με σουτ του Τσάβι που μπλόκαρε ο τερματοφύλακας της Γιουνάιτεντ. Τελικά η κυριαρχία της Μπάρτσα καρποφόρησε στο 28', όταν ο Πέντρο εκμεταλλεύτηκε ωραία κάθετη του Ινιέστα και με πλασέ έγραψε το 1-0. Η Γιουνάιτεντ κατάφερε να ισοφαρίσει στα καπάκια, μετά από μόλις 6 λεπτά. Ερνάντεζ και Ρούνει συνδυάστηκαν ωραία κι ο τελευταίος με πλασάρισμα μέσα απ' την περιοχή, έστειλε τη μπάλα ψηλα στα δίχτυα του Βαλντέζ...


Στο δεύτερο ημίχρονο υπήρχε μόνο μία ομάδα στον αγωνιστικό χώρο, κι αυτή ήταν η Μπαρτσελόνα. Οι καταλανοί έκαναν πλάκα στους Βρετανούς, έφταναν πανεύκολα στα καρέ του Φαν Ντερ Σαρ κι έχαναν τις ευκαιρίες με το τσουβάλι. Η Γιουνάιτεντ απλά παρακολουθούσε τελείως ανήμπορη ν' αντιδράσει. Αποτέλεσμα όλων αυτών; Αρχικά ο Μέσι με σουτ έξω απ' την περιοχή στο 55' κι έπειτα ο Βίγια με τρομερό σουτ στο Γάμα του "αγάλματος" Φαν Ντερ Σαρ, διαμόρφωσαν το 3-1. Εκεί στην ουσία κρίθηκε και το παιχνίδι. Οι κόκκινοι διάβολοι δεν είχαν τις ψυχικές και σωματικές δυνάμεις να βγουν μπροστά, δεν μπόρεσαν να δημιουργήσουν φάσεις, αντ' αυτού η Μπαρτσελόνα είχε τον πλήρη έλεγχο του αγώνα, μέχρι το τέλος. Έτσι φτάσαμε στο τελικό 3-1. Καλύτερος παίχτης του παιχνιδιού ανακηρύχθηκε ο Μέσι. Όχι άδικα αφού μαζί με τον Τσάβι ήταν οι κορυφαίοι των νικητών...


Δύο λόγια για την Γιουνάιτεντ: Δείξατε πουθενά στοιχεία βρεττανικής ομάδας;; Που ήταν το πάθος σας ρε;; Που πήγε το σκληροτράχηλο αγωνιστικό σας προφίλ;; Έκανε κανένας από σας έστω ένα τάκλιν πλην του Βαλένσια;;; Που χάθηκε η μαχητικότητά σας;; Το ξέρετε ότι τελειώσατε τον αγώνα, δίχως να κερδίσετε ένα κόρνερ;; Το γνωρίζατε ότι παίζατε στο σπίτι σας, στον ναό σας;; Χάστε, αλλά τουλάχιστον κάντε το με αξιοπρέπεια... Ο Ρόμπι Κιν κι ο Πολ Ινς σίγουρα θα ντρέπονται για σας...


Το παιχνίδι νομίζω ότι κρίθηκε στον χώρο του κέντρου, αλλά και στην κακή αμυντική λειτουργία της Γιουνάιτεντ έξω απ' τη γραμμή της μεγάλης της περιοχής. Στο πρώτο φέρει ευθύνη κι ο Σερ Άλεξ ο οποίος χρησιμοποίησε μόνο ένα καθαρόαιμο αμυντικό χαφ, τον Κάρικ. Νομίζω πως έπρεπε να χρησιμοποιηθεί κι ο πολύ φορμαρισμένος τον τελευταίο καιρό, Φλέτσερ..


Ο Γκιγκς σήμερα ήταν μια τραγωδία. Δεν βοήθησε καθόλου επιθετικά, το ίδιο κακός ήταν και αμυντικά. Η τρύπα που δημιουργήθηκε στο κέντρο ήταν και δικιά του ευθύνη...


ΥΓ1: Πολύ καλή η διαιτησία του Κασάι. Βέβαια δεν έγιναν δύσκολες φάσεις. Θα μπορούσε να δώσει το πέναλτι του Φάμπιο στην αρχή, θα μπορούσε να δώσει και το πέναλτι του Βίγια στο τέλος. Αν ο συγκεκριμένος πάντως διαιτητεύσει Σέλτικ-Ρέιντζερς, με τον τρόπο που σφυρίζει, σίγουρα θα υπάρξουν ποδοσφαιριστές στα νοσοκομεία της Γλασκώβης...

ΥΓ2: Στο πρώτο γκολ της Μπάρτσα φταίει καθαρά ο Βίντιτς. Αντί να προσέξει τον παίχτη και την κίνηση που κάνει, αυτός κοιτάει τη μπάλα. Τεράστιο λάθος για έναν αμυντικό. Πάντως τα συνηθίζει κάτι τέτοια ο Σέρβος...

ΥΓ3: Στο 2ο γκολ της Μπάρτσα φέρει καθαρά ευθύνη ο Φαν Ντερ Σαρ. Έχει εντελώς λάθος θέση. Τραγικό για έναν τερματοφύλακα της δικιάς του κλασης και της δικιάς του εμπειρίας...

ΥΓ4: Δεν κατάλαβα γιατί αρχηγός της Γιουνάιτεντ σήμερα ήταν ο Βίντιτς κι όχι ο Γκιγκς, ο Φέρντιναντ ή ο Φαν Ντερ Σαρ...

ΥΓ5: Ο Μέσι είναι πολύ άχαρος στους πανηγυρισμούς του. Δε σε καβλώνει, πως το λένε...

ΥΓ6:Φοβερός ο τρόπος που κατέβηκε ο Φέργκισον τα σκαλιά του Γουέμπλει κάπου στο 20', για να τα ψάλλει στους παίχτες του. Πρώτη φορά είδα να γυαλίζει τόσο πολύ το μάτι του Σκωτσέζου...

ΥΓ7: Επιτέλους ακούσαμε από έναν δημοσιογράφο ότι αυτό το "τσούκου-τσούκου" της Μπάρτσα κουράζει τον τηλεθεατή και σε αρκετές των περιπτώσεων καταντά εκνευριστικό. Μπράβο στον Μπακόπουλο!!!



ΥΓ8: Και τώρα τρεις ατάκες του θρυλικού Αλέξανδρου Θεοφιλόπουλου:

α) "Ο Πέντρο χρησιμοποίησε και λίγο μύτο στο πλασέ που έκανε..."

β) Μην νομίζετε ότι ο Ρούνει ακούει τις οδηγίες του Φέργκισον. Δεν ακούει, γι' αυτό πήγε ο βοηθός και του τα λέει επεξηγηματικά δηλαδή..."

γ) "Εκπληκτικό το γκολ του Βίγια. Στο ριπλέι θ' αφήσουμε το γκολ χωρίς περιγραφή..." Και μετά από 5'' ξεκινάει το ριπλέι κι ο Θεοφιλόπουλος περιγράφει το γκολ αναλυτικά...








Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου