Τετάρτη 21 Δεκεμβρίου 2011

Peja Stojakovic.. τίτλοι τέλους


Ο Peja Stojakovic αποτελεί πλέον παρελθόν από τον κόσμο του μπάσκετ καθώς στην ηλικία των 34 αποφάσισε να αποσυρθεί από την ενεργό δράση.

Ο Predrag "Peja" Stojakovic γεννήθηκε στη Pozega της Κροατίας τον Ιούνιο του 1977 αλλά όταν ξεκίνησε ο πόλεμος στην Γιουγκοσλαβία, κατέφυγαν οικογενειακός στο Βελιγράδι. Τα πρώτα του μπασκετικά του βήματα ήταν με την ομάδα του Ερυθρού Αστέρα όπου αγωνίστηκε για 2 σεζόν και πρόλαβε να κατακτήσει ένα πρωτάθλημα.


Το 1994 ήρθε σε επαφή με το μπασκετικό κοινό της Ελλάδος καθώς πήρε μεταγραφή για τον ΠΑΟΚ. Οι εμφανίσεις του με την ομάδα της Θεσσαλονίκης έχουν μείνει αξιομνημόνευτες στους μπασκετικούς φιλάθλους του ΠΑΟΚ και όχι μόνο. Ποιος δεν θυμάται άλλωστε εκείνο το τρίποντο-μαχαιριά στον ημιτελικό του Πρωταθλήματος με τον Ολυμπιακό.Το 1996 επιλέγεται στην 14η θέση του draft από τους Sacramento Kings οι οποίοι τον αφήνουν να συνεχίσει να αγωνίζεται για τον ΠΑΟΚ για άλλα 2 χρόνια. Στην τελευταία του χρονιά ως παίχτης του ΠΑΟΚ τελειώνει την σεζόν με 23,9 πόντους 4,9 ριμπάουντ 2,5 ασίστ και 1,2 κλεψίματα.


Το 1998 κάνει το μεγάλο ταξίδι πέρα από τον Ατλαντικό για να ενταχθεί στην ομάδα του Sacramento. Τα πρώτα 2 χρόνια δεν αγωνίζεται και πολύ αλλά όλα αυτά αλλάζουν τη σεζόν 2000-2001. Γίνεται βασικός και ξεκινά να δημιουργεί θόρυβο γύρω από το όνομα του καθώς τελειώνει την σεζόν με θεαματικά νούμερα. 20.4 ppg 5.8 rpg και σουτάρει με ποσοστό 40% πίσω από την γραμμή του τριπόντου. Μάλιστα εκείνη την σεζόν ο Peja μαζί με τους Williams, Christie, Webber και Divac κοσμούν το εξώφυλλο του Sports Illustrated με κεντρικό τίτλο "The Greatest Show On Court". 


Πέρνει μέρος στον διαγωνισμό των τριπόντων του All Star Game αλλά χάνει στον τελικό από τον Ray Allen.Εκείνη την σεζόν οι Kings καταφέρνουν να μπουν στα playoffs έπειτα από 20 χρόνια. Αποκλείουν τους Suns με σκορ 3-1 αλλά στην συνέχεια χάνουν από τους μετέπειτα πρωταθλητές Lakers με 4-0. Ο Peja έρχεται δεύτερος στην ψηφοφορία του MIP(Most Improved Player). Η επόμενη σεζόν είναι ακόμη καλύτερη. Επιλέγεται στο All Star Game και κερδίζει τον διαγωνισμό τριπόντων στην παράταση.
Στο τέλος της σεζόν οι Kings φτάνουν μέχρι τους τελικούς της Ανταλής όπου χάνουν από τους Lakers στο 7ο παιχνίδι, στον στημένο τελικό της περιφέρειας. Τελειώνει την σεζόν με 21.2 ppg και έχουν αυξηθεί τα ποσοστά του στα σουτ(48.4%) και στα τρίποντα(41.6%). Την επόμενη σεζόν τα νούμερα μειώνονται ελάχιστα αλλά επιλέγεται ξανά στο All Star Game και ξανακερδίζει τον διαγωνισμό των τριπόντων.
Τη σεζόν 2003-2004 τίποτα δεν δείχνει ικανό να τον σταματήσει. Τελειώνει την σεζόν με 24.2 ppg επιλέγεται ξανά στο All Star Game, φτάνει έως την τέταρτη θέση στην ψηφοφορία για τον MVP της περιόδου, ψηφίζεται στην 2η καλύτερη πεντάδα του ΝΒΑ, έχει το καλύτερο ποσοστό στις ελεύθερες βολές(93.3%) και τα περισσότερα εύστοχα τρίποντα στην σεζόν(240). Την επόμενη σεζόν χάνει 16 παιχνίδια λόγο τραυματισμού και δεν συνεχίζει τις καλές εμφανίσεις, καταφέρνει όμως να τελειώσει την σεζόν με 20.1 ppg.


Τον Ιανουάριο του 2006 στέλνεται με ανταλλαγή στους Indiana Pacers, στην θέση του Ron Artest. Στο τέλος της σεζόν ανταλλάσσεται ξανά και αυτή την φορά στέλνεται στους New Orleans Hornets. Τον Νοέμβριο του 2006 σημειώνει ρεκόρ καριέρας καθώς σκοράρει 42 πόντους εναντίων των Charlotte Bobcats και γίνεται ο πρώτος παίχτης στο ΝΒΑ που σκοράρει και τους 20 πρώτους πόντους της ομάδας του. Δυστυχώς οι τραυματισμοί τον κράτησαν πίσω και μία εγχείρηση στην μέση τον άφησε εκτός δράσης για το υπόλοιπο της σεζόν. Πριν πάει στους Toronto Raptors το 2010 προλαβαίνει να φιλοδωρήσει τους Lakers με 10 τρίποντα σε μία μεγάλη νίκη των Hornets. Στους Raptors δεν μπόρεσε να παίξει το μπάσκετ που μπορούσε καθώς ένας σοβαρός τραυματισμός στο αριστερό γόνατο τον άφησε για πολύ καιρό εκτός.


Και φτάνουμε στον Ιανουάριο του 2011 όπου υπογράφει με τους Dallas Mavericks και επιτέλους κατακτά το μόνο πράγμα που του έλειπε. Έναν τίτλο. Και φιλοδώρησε άλλη μία φορά τους Lakers στα playoffs με 6/6. Έτσι για να μην ξεχνάμε εκείνο τον τελικό ανατολής. Όμως τα χρόνια προβλήματα τραυματισμών δεν τον αφήνουν να συνεχίσει να παίζει μπάσκετ στους ρυθμούς που ήθελε και έτσι έδωσε τέλος στην πολυετή καριέρα του. Κάποιοι ίσως να πούνε ότι στους Mavericks βρήκε μία ομάδα έτοιμη και απλά βρέθηκε στο κατάλληλο μέρος την κατάλληλη στιγμή. Ο Rick Carlisle λίγα λεπτά μετά την στέψη των Mavs δήλωσε ότι αγαπάει τον Peja και ότι τους έσωσε την σεζόν.


Εκτός του ΝΒΑ υπάρχει και ο διεθνής Peja. Δεν θα έμενε πίσω στις υποχρεώσεις του με την εθνική Σερβίας. Κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο με τους "πλάβι" το 2001 στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα της Τουρκίας, όπου χρίστηκε και MVP της διοργάνωσης. Το 2002 κατέκτησε πάλι το χρυσό με την εθνική ομάδα της Σερβίας αυτή την φορά στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα που έγινε στην Indianapolis της Αμερικής, μέσα στο ίδιο το σπίτι των Αμερικάνων, και επιλέχτηκε στην καλύτερη πεντάδα του τουρνουά.


Το μεγαλείο αυτού του παίχτη ξεπερνά τα βραβεία, τους τίτλους και τις πρωτιές. Μιλάμε για έναν άνθρωπο, για τον οποίων έτρεφαν σεβασμό όλοι οι αντίπαλοί του. Ένας άνθρωπος που πήγαινε πάντα πρώτος στην προπόνηση και έφευγε πάντα τελευταίος, σε όποια ομάδα και να ήταν. Ένας άνθρωπος που άλλαξε όλο του το παιχνίδι για να μπορέσει να αντεπεξέλθει στην μετά τραυματισμών εποχή του. Και μην ξεχάσω και το φιλανθρωπικό του έργο. 


Ας ρίξουμε μία ματιά στους τίτλους και τις πιο αξιοσημείωτες αξιοσημείωτες στιγμές του.
Πρωταθλητής με τους Mavericks, 3 φορές All Star Player, 2 φορές νικητής διαγωνισμών τριπόντων, 4ος στην ιστορία του ΝΒΑ σε ποσοστό βολών(89.5%), 4ος στην ιστορία του ΝΒΑ σε εύστοχα τρίποντα(1760), 5ος στην ιστορία του ΝΒΑ σε προσπάθεις για τρίποντα(4392), 6ος στην ιστορία των play offs σε ποσοστό βολών(90%) και ο πρώτος παίχτης στην ιστορία του ΝΒΑ που βάζει τους 20 πρώτους πόντους της ομάδας του. Νικητής και MVP του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος του 2001, νικητής και μέλος της καλύτερης πεντάδας του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος το 2002. Αυτός λοιπών είναι ένας από τους καλύτερους παίχτες που έπαιξε μπάσκετ.


Φέτος οι Sacramento Kings θα τον τιμήσουν, καθώς θα αποσύρουν την φανέλα με το νούμερο 16. Και μην παραξενευτείτε να κάποια στιγμή στο μέλλον τον δείτε να γίνεται μέλος του μπασκετικού Hall Of Fame.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου