Τα "αφεντικά" που δεν θα ήθελες ποτέ να έχεις...

Αίμα, φόνοι, εξουσία και πολύ χρήμα. Το NEWS 247 σας παρουσιάζει τους πιο ισχυρούς άνδρες στην ιστορία του εγκλήματος (Vids+Pics)

Αν θεωρείς ότι ο Νονός ήταν πράγματι "οι τρεις πιο απολαυστικές ώρες" στην ιστορία του σινεμά τότε...
μπορείς να συνεχίσεις την ανάγνωση.

Να ξέρεις πάντως ότι όσο και αν σε γοητεύει η ιστορία της οικογένειας Κορλεόνε, ο αληθινός κόσμος της μαφίας δεν έχει καμία μαγεία, καμία τιμή και καμία ανδρεία. Αίμα, χρήμα, προδοσία και δολοφονίες. Με αυτά στο μυαλό και την καρδιά, κάποιοι κακοποιοί κατάφεραν να γίνουν θρύλοι του παγκόσμιου εγκλήματος.

Το NEWS 247, με αφορμή την έκθεση της SOS Impresa για την οικονομική δύναμη των "οικογενειών" στην Ιταλία, θυμάται τους πλουσιότερους και πιο αιμοσταγείς μαφιόζους (Ιταλούς ή μη) παγκοσμίως.




Semion Mogilevich
θεωρείται ο "μαφιόζος των μαφιόζων". Πιστεύεται ότι ελέγχει μία τεράστια αυτοκρατορία οργανωμένου εγκλήματος, με παρανομίες για… όλα τα γούστα.
Απάτες με πλαστά έγγραφα, υποκλοπές, ξέπλυμα χρήματος, παράνομα στοιχήματα, παραποίηση επίσημων στοιχειών, συνωμοτικές ενέργειες είναι κάποιες από τις καθημερινές δραστηριότητες του "Don Semyon".

Μάλλον ο Ουκρανός καταζητούμενος δεν έχει πολύ ελεύθερο χρόνο, αλλά έχει πολλούς "φίλους" στην Ρωσική μαφία και καταφέρνει να μένει ασύλληπτος εδώ και μία δεκαετία. Μόνη εξαίρεση ήταν η "α λα Αλ Καπόνε" σύλληψή του για φοροδιαφυγή. Αφέθηκε, όμως, ελεύθερος λίγους μήνες μετά, χωρίς να μπορούν να αποδειχθούν οι υπόλοιπες αταξίες του.

Τουλάχιστον το ένα δέκατο του εδάφους της Ρωσίας και το ένα τέταρτο της οικονομίας της βρίσκεται υπό την εξουσία 300.000 μελών, κατά προσέγγιση, που ανήκουν σε περίπου 450 διαφορετικές ρωσικές συμμορίες.
Τα πρωτοπαλίκαρά του  είναι διατεθειμένοι να κυνηγήσουν δημοσιογράφους, αστυνομία και ανώτερους υπαλλήλους, σε τέτοιο σημείο που θα έκανε άλλα συνδικάτα να αηδιάσουν. Η δολοφονία του Άντρεϊ Κοζλόφ, κορυφαίου αντιπροσώπου της Κεντρικής Ρωσικής Τράπεζας και πολέμιου της διαφθοράς, το Σεπτέμβριο του 2006, ήταν μια ξεκάθαρη δήλωση ότι η Ρωσική Συμμορία δεν θα αναγκαστεί από κανέναν να αποσυρθεί.




Al Capone
Ήταν διαβόητος γκάνγκστερ, λαθρέμπορος οινοπνευματωδών ποτών που έδρασε στις ΗΠΑ και δέσποζε στον κόσμο του οργανωμένου εγκλήματος από το 1925 έως το 1931, στην περίοδο της ποτοαπαγόρευσης.
Γεννήθηκε στις 17 Ιανουαρίου 1899 στο Μπρούκλιν της Νέας Υόρκης και ήταν το τέταρτο από τα συνολικά εννέα παιδιά του Γκαμπριέλε Καπόνε και της Τερεζίνα Ραΐολα, Ιταλών μεταναστών από την Νάπολη.
Σε ηλικία μόλις 14 ετών εγκατέλειψε το σχολείο ενώ ήταν ήδη μέλος δύο συμμοριών, στους "Μαχαιροβγάλτες" του Μπρούκλιν και στους "Σαράντα κλέφτες Τζούνιορς". Άρχισε να δουλεύει σε διάφορα μαγαζιά και σύντομα έγινε μέλος της συμμορίας του Μανχάταν "Five Points".

Η άφιξή του στο Σικάγο το 1918 σήμανε τη νέα του επαγγελματική σταδιοδρομία. Εκεί έσμιξε με τον παλιό καλό του φίλο, τον Τζόνι Τόριο. Όταν το 1920 ο Τζόνι Τόριο ανέλαβε να συνοδεύσει τη γηραιά μητέρα του στην Ιταλία, ο Καπόνε ανέλαβε τη διοίκηση της επιχείρησής του στην παροικία του Σισέρο. Ήταν τότε που ο εκπαιδευμένος πλέον γκάνγκστερ αποφάσισε ότι το Σικάγο του ανήκε.
Τα επόμενα χρόνια ο Καπόνε σταδιακά έφτασε στην κορυφή της πυραμίδας του οργανωμένου εγκλήματος, πήρε τα σκήπτρα μιας αυτοκρατορίας που περιελάμβανε παράνομα ποτοποιεία, χαρτοπαικτικές λέσχες και πορνεία. Είχε 1.000 δολοφόνους προσωπικό ενώ στο βιογραφικό του περιλαμβάνονται περίπου 300 φόνοι. Η σφαγή του Αγίου Βαλεντίνου, όπου μέλη μιας ανταγωνιστικής συμμορίας δολοφονήθηκαν άγρια, έχει μείνει στην Ιστορία.

Το 1931 ο Καπόνε καταδικάστηκε σε 11 χρόνια φυλάκιση για φοροδιαφυγή. Το 1934 στη φυλακή του Αλκατράζ ήταν ο πιο διάσημος κατάδικος. Γράμματα θαυμαστών κατέφταναν καθημερινά.
Λίγο πριν από την καταδίκη του είχε δηλώσει το εξής σε συνέντευξή του στον δημοσιογράφο Κορνήλιο Βάτερμπιλντ: "Πρέπει και εμείς να βοηθήσουμε τον κοσμάκη να γεμίσει το στομάχι του και να κρατήσει ζεστό το σπίτι του. Αν δεν το κάνουμε δεν θα μείνει κανένας ζωντανός".

Ο Αλ Καπόνε βγήκε από τη φυλακή το 1939 με μείωση της ποινής του. Η υγεία του ήταν κατεστραμμένη - έπασχε από σύφιλη - αλλά το ίδιο και η ψυχολογία του. Η συρροή θαυμαστών είχε λήξει. Στις 25 Ιανουαρίου του 1947 ο Αλ Καπόνε άφησε την τελευταία του πνοή στη Φλόριδα όπου και διέμενε τα τελευταία χρόνια με τη γυναίκα του. Πέθανε από καρδιακή προσβολή.




Charles 'Lucky' Luciano
Ο Σαλβατόρε Λουκάνια, ο πατέρας της σύγχρονης ιταλοαµερικανικής Μαφίας, γεννήθηκε στη Σικελία το 1897 και µετανάστευσε στην Αµερική επτά χρόνια αργότερα.

Το 1916 βρίσκει τον 19χρονο Λουκάνια ηγέτη της θρυλικής συµµορίας των Five Points, αλλά και "απόφοιτο" του αναµορφωτηρίου, όπου είχε καταλήξει για υπόθεση ναρκωτικών. Η αστυνοµία προσπάθησε να τον εµπλέξει σε σειρά τοπικών ξυλοδαρµών και φονικών, αλλά οι υποθέσεις δεν έφτασαν ποτέ στο δικαστήριο.
Ετσι, η φήµη του ως "σκληρού" µεγάλωνε συνέχεια στη Νέα Υόρκη. Όπως και για τις άλλες τοπικές µαφίες, έτσι και για τις συµµορίες του "Μεγάλου Μήλου" η ποτοαπαγόρευση του 1919 υπήρξε θεόσταλτο δώρο.
Ο Λουκάνια µε την παρέα του – ανερχόµενους νεαρούς µαφιόζους σαν τον Μπάγκσι Σίγκελ, τον Φρανκ Κοστέλο και τον Βίτο Τζενοβέζε – έπεσαν µε τα µούτρα στο λαθρεµπόριο ουίσκι.

Οι επιτυχίες του τον έφεραν σύντοµα στην κορυφή της ισχυρότερης "φαµίλιας" στη χώρα, µε "αρχινονό" τον "Τζο δε Μπος" Μασερία: εκείνος όµως απεχθανόταν τους Σικελούς και προσπάθησε το 1929 να βγάλει τον φιλόδοξο "ντον" από τη µέση.
Ο τρόπος που ανέβηκε στην εξουσία ο Λουτσιάνο ήταν εξίσου κινηματογραφικός και συνέτεινε στη μεγάλη του φήμη. Για να πετύχει το σκοπό του σκότωσε διαδοχικά δύο Κάπο των Τζενοβέζε. Αρχικά τον Τζο Μασερία, μετά από συμφωνία με τον Σαλβατόρε Μαραντζάνο και αργότερα τον ίδιο τον Μαραντζάνο όταν έμαθε ότι σχεδιάζει να τον σκοτώσει.

Εκτελεστές του Λουτσιάνο, ντυμένοι σαν πράκτορες του FBI, μπήκαν στο κτήριο του Μαραντζάνο χωρίς να συναντήσουν αντίσταση και τον δολοφόνησαν μαζί με το συνεργάτη του. Για πολλούς, ο Λουτσιάνο ήταν ο πατέρας του οργανωμένου εγκλήματος.

Όπως και ο Αλ Καπόνε, έτσι και ο Λουτσιάνο δεν ήταν συµβατικός αρχινονός: υπό την ηγεσία του κατέρρευσαν τα εθνικά κριτήρια "στρατολόγησης" και η Μαφία έπαψε να είναι ιταλική υπόθεση.
Ταυτόχρονα, οι δύο γκάνγκστερ άρχισαν να χρησιµοποιούν τα συσσωρευµένα πλούτη τους για να αγοράσουν πολιτική επιρροή, να διεισδύσουν στα εργατικά συνδικάτα (λιµενεργάτες, φορτηγατζήδες, αχθοφόροι κ.ά.) και για να κρατήσουν µακριά τους τις λαβίδες του νόµου: είναι χαρακτηριστικό πως σε όλη τη δεκαετία του 1930 το νεοσυσταθέν FBI του Τζέι Εντγκαρ Χούβερ δεν ασχολήθηκε καθόλου µε τη Μαφία, προτιµώντας να καταδιώκει και να δολοφονεί µεµονωµένους ληστές τραπεζών σαν τον Ντίλινγκερ και το ζεύγος "Μπόνι και Κλάιντ".

Παρά ταύτα, η παναµερικανική πλέον φήµη και ισχύς των «νονών» έγινε µπούµερανγκ και η πολιτική τους ασπίδα δεν µπόρεσε να τους σώσει: ο Καπόνε πήγε φυλακή για φοροδιαφυγή, ενώ το 1936 ο πανίσχυρος Λουτσιάνο, ο φόβος και ο τρόµος της Μαφίας, συνελήφθη ως κοινός προαγωγός για ένα µεγάλο κύκλωµα πορνείας και καταδικάστηκε σε 30 χρόνια κάθειρξη. Η δύναµή του όµως ήταν τέτοια ώστε και µέσα από τη φυλακή συνέχισε να ελέγχει το συνδικάτο του εγκλήµατος.

Το ξέσπασµα του Β’ Παγκοσµίου Πολέµου ήταν "βάλσαµο" για τον έγκλειστο "νονό", ο οποίος ήλεγχε µέσω των διεφθαρµένων συνδικαλιστών λιµάνια και εργοστάσια. Αρχικά, πρότεινε στις Αρχές τη "συνεργασία" της Μαφίας κόντρα σε πιθανούς σαµποτέρ-ναζιστές, µε αντάλλαγµα καλύτερες συνθήκες κράτησης.
Ταυτόχρονα, µια σειρά από "περίεργα" περιστατικά σε µεγάλα λιµάνια, όπως εµπρησµοί φορτίων αλλά και η ξαφνική βύθιση του πλοίου "Νορµανδία" στο λιµάνι της Νέας Υόρκης, έπεισαν το 1942 την κυβέρνηση Ρούζβελτ να συνεργαστεί µε τη Μαφία και τον αρχηγό της.

Θρυλείται μάλιστα πως όταν οι οι Σύμμαχοι αποβιβάστηκαν στη Σικελία (που την ήλεγχε η Μαφία) όχι μόνο δεν συνάντησαν καμιά αντίσταση αντίσταση αλλά και τα οχήματά τους έφεραν σημαία όπου φιγουράριζε το γράμμα "Λ".
Η αρχική δραστηριότητά του ήταν η  οργάνωση εγκλήματος προστασίας. Στη συνέχεια πέρασε στους εμπρησμούς, τις δολοφονίες, το βομβαρδισμό, το λαθραίο πέρασμα τσιγάρων, τα συμβόλαια θανάτου, την πλαστογράφηση, την εμπορία ναρκωτικών, την απάτη, το ξέπλυμα χρημάτων, τη δολοφονία, την πολιτική δωροδοκία, την οργάνωση εγκλήματος, και την λαθραία εμπορία  ρουμιού.

Τελικά, στα 65 του ο Λουτσιάνο, ο αναµορφωτής της Μαφίας, υπέστη καρδιακή προσβολή στο αεροδρόµιο της Νάπολι και γύρισε στην αγαπηµένη του Νέα Υόρκη µέσα σε ένα φέρετρο…





Pablo Escobar
Ο Πάμπλο Εσκομπάρ ήταν  ηγετική μορφή του Καρτέλ του Μεντελίν. Τον αποκαλούσαν "βασιλιάς της κοκαΐνης" και υπήρξε ένας από τους πλουσιότερους εγκληματίες στην ιστορία. Το 1989 ανακηρύχθηκε από το περιοδικό Forbes έβδομος πλουσιότερος στον κόσμο με περιουσία που ανερχόταν, σύμφωνα με εκτιμήσεις, στα 9 δισεκατομμύρια δολάρια.
Κατείχε πολυάριθμες πολυτελείς κατοικίες και το 1982 αποπειράθηκε να εισέλθει στην πολιτική ζωή της Κολομβίας, υποσχόμενος ακόμα να αποπληρώσει το δημόσιο χρέος της χώρας, ύψους 10 δισ. δολαρίων. Έχτισε σχολεία, πάρκα, νοσοκομεία και πολλά σπίτια για τους φτωχούς ανθρώπους.

Το 1984 όμως αποκαλύφτηκε πως ο Εσκομπάρ δολοφονούσε κρυφά υποψήφιους βουλευτές και πρωθυπουργούς, επειδή κάποιοι χρωστούσαν χρήματα, ενώ άλλοι σκοτωνόντουσαν για άλλους, προφανώς προσωπικού,ς λόγους. Για αυτόν τον λόγο αναγκάστηκε να παραιτηθεί από την πολιτική ζώνη της χώρας και πήρε εκδίκηση, δολοφονώντας τον Λουίς Γκαλόν, έναν άλλον υποψήφιο πρωθυπουργό.
Γεννήθηκε στο χωριό Ριονέγκρο της Αντιόχειας, τέταρτο παιδί του αγρότη Άμπελ ντε Χεζούς Εσκομπάρ και της δασκάλας Χεμίλτα Γκαβίρια.
Στα 32 του έπαιρνε 1.000.000 την εβδομάδα και το 1989 έγινε ο 7ος πλουσιότερος στον κόσμο. Στην συνέχεια έκανε και μεταφορές ναρκωτικών τεράστιας ποσότητας σε χώρες με μικρή σημασία στην οικονομία, και αυτές ήταν το Περού και η Βολιβία.

Δημιούργησε την τοπική συμμορία Μεντελίν οι οποίοι τον είχαν βοηθήσει να αποδράσει από την Κολομβία για να φύγει με το ιδιωτικό του τζέτ για την χώρα του Εκουαδόρ λίγες μέρες αργότερα. Το 1991 οι άνθρωποι του Εσκομπάρ είχαν σκοτώσει 27.100 ανθρώπους εκ των οποίων οι 600 ήταν αστυνομικοί.
Μια μέρα μετά τα 44του γενέθλια, ο Πάμπλο ήθελε να τηλεφωνήσει στον γιο του, τον Χουάν. Δυστυχώς για αυτόν, οι Λός Πέπες (ειδική ομάδα διεφθαρμένων αστυνομικών που ήταν μόνο και μόνο για την υπόθεση Εσκομπάρ) βρήκαν τον αριθμό και την διεύθυνση και κατευθύνθηκαν προς εκεί. Ο Εσκομπάρ άργησε να το καταλάβει και τον έπιασε πανικός. Κρύφτηκε πάνω σε μια σκεπή ενός ψηλού σπιτιού, αλλά οι αστυνομικοί τον εντόπισαν κατευθείαν.

 Τον πυροβόλησαν άπειρες φορές ώστε να βεβαιωθούν ότι είναι νεκρός. Αξίζει να σημειωθεί πως ο Εσκομπάρ ήταν λάτρης της Αρχαίας Ελλάδας και της μυθολογίας. Είχε φροντίσει να φτιάξει ένα αντίγραφο του Παρθενώνα με δικά του χρήματα.




John Gotti
Ο Τζον Γκότι ήταν ο Κάπο της οικογένειας Γκαμπίνο στις δεκαετίες του 1980 και 1990. Το επιλεκτικό του ντύσιμο, η αθυροστομία του και οι πομπώδης δηλώσεις τον έχουν καταχωρήσει στην κινηματογραφική φαντασία ως τον ιδεότυπο του Κάπο. Αν και φυλακίστηκε αρκετές φορές, το παρατσούκλι του ήταν Τέφλον Ντον από το γεγονός ότι κατάφερνε πάντα να ξεφεύγει από τις αρχές στο ξεκίνημα της καριέρας του.

Η αναρρίχηση του στην κορυφή ξεκίνησε όταν την Οικογένεια Γκαμπίνο ανέλαβε ο Πολ Καστελάνο. Η συμμορία του Γκοτί διακινούσε ηρωίνη αντίθετα στους κανόνες της οικογένειας και ο Γκότι ήταν στόχος. Σε ένα κινηματογραφικό προληπτικό χτύπημα δολοφόνησε πρώτος τον Καστελάνο, κάτι ανήκουστο για την οικογένεια των Γκαμπίνο μέχρι τότε.

Ο Τζον Γκοτί συνέχισε να διευθύνει την οικογένεια ακόμα και μέσα από τη φυλακή. Το 1992 καταδικάστηκε για διάφορα αδικήματα αλλά με την υποστήριξη της Αδελφότητας των Αρίων συνέχισε να είναι ο Κάπο των Γκαμπίνο μέχρι τις αρχές του 2000.

Ο  Τζον Γκότι πέθανε  σε ηλικία 61 ετών από καρκίνο του λάρυγγα στο νοσοκομείο των φυλακών στο Σπρίνγκφελντ του Μιζούρι.Είχε καταδικαστεί σε ισόβια κάθειρξη το 1992 για φόνους, εκβιασμούς και άλλα εγκλήματα, αφού επί σειράν ετών παρέμενε ασύλληπτος, ενώ στο παρελθόν είχε αθωωθεί τρεις φορές.




Hisayuki Machii
Ήταν ο ιδρυτής της  πασίγνωστης  yakuza.Έχοντας στενούς δεσμούς με πολλούς πολιτικούς και με δεξιές πολιτικές ομάδες κοινωνικής πίεσης, τα συνδικάτα εγκλήματος της Ιαπωνίας ενεργούν χωρίς να φοβούνται και πολύ το νόμο.
Η μεγαλύτερη ομάδα των yakuza είναι η Γιαμαγκούτσι-γκούμι (Yamaguchi-gumi), της οποίας τα 39,000 μέλη αποτελούν σχεδόν τους μισούς από όλους τους Γιαπωνέζους γκάνγκστερ.

Οι yakuza είναι το πιο ανοιχτό από όλα τα συνδικάτα εγκλήματος, με επίσημα αρχηγεία, επώνυμο εμπόρευμα και επιχειρησιακές κάρτες. Φανταχτερά κοστούμια, διακριτικά τατουάζ με τίγρεις, και κομμένα δάχτυλα (που κόπηκαν σαν τιμωρία για κάποια αποτυχία) δημιουργούν μια ρομαντική δημόσια εικόνα. Ενώ με ανθρωπιστικές χειρονομίες και αποφεύγοντας να σκοτώνουν πολίτες, έχουν κάνει τον κόσμο να αγνοεί πρόθυμα την βία των συμμοριών.




Salvatore Riina
Γνωστός επίσης ως Τοτό Ρίινα. Από τα πλέον διαβόητα μέλη της σικελικής μαφίας. Είχε το παρατσούκλι "το Κτήνος", ή μερικές φορές "ο Κοντός", και διοίκησε τη μαφία με σιδηρά πυγμή από τη δεκαετία του 1980 μέχρι που συνελήφθη το 1993.

Μετά τη σύλληψη του αρχηγού της μαφίας Λουτσιάνο Λίτζιο το 1974, ο Ριίνα έγινε το απόλυτο αφεντικό και ο τρόμος έφερε το όνομά του.
Επικεφαλής των Κορλεονέζων, δεν τα έβαλε μόνο με τις άλλες οικογένειες αλλά και με το κράτος: αστυνομικούς, εισαγγελείς και δικαστές. Το 1982 διέταξε τη δολοφονία του στρατηγού Κάρλο Αλμπέρτο Νταλά Κιέζα, ο οποίος έπειτα από τις επιτυχίες του εναντίον των Ερυθρών Ταξιαρχιών εστάλη στη Σικελία για να αντιμετωπίσει τη Μαφία.

 Ο διάδοχος του Ρίινα, Μπερνάρντο Προβεντσάνο, ήταν επικεφαλής των Κορλεονέζι και ένα από τα πιο ισχυρά αφεντικά της σικελικής μαφίας. Ο Προβεντσάνο ήταν φυγόδικος από το 1963 και συνελήφθη στις 11 Απριλίου 2006 στη Σικελία.

Παρά την οικονομική κρίση, η μαφία, συνεχίζει να αποτελεί την πιο κερδοφόρα "επιχείρηση" της Ιταλίας. ο συνολικός ετήσιος τζίρος των "μαφιών" (Καμόρα, Κόζα Νόστρα, Ντράγκετα και Ιερό Ηνωμένο Στεφάνι) αγγίζει τα εκατόν σαράντα δισεκατομμύρια ευρώ.
Τα καθαρά κέρδη αναλογικά είναι υψηλότατα και φθάνουν τα εκατό δισεκατομμύρια ευρώ. Η ιταλική μαφία έχει επενδύσει σε καφέ, εστιατόρια, ξενοδοχεία, πλανόδιους πωλητές και οικοδομικές εταιρίες.




Dawood Ibrahim
Ξέπλυμα χρήματος, οργανωμένο έγκλημα και τρομοκρατικές ενέργειες συναποτελούν το βαρύ κατηγορητήριο σε βάρος του. o Νταγούντ Ιμπραχίμ Κασκάρ βρίσκεται  στην  57η θέση θέση της λιστας Forbes. Ο Πακιστανός κροίσος ανήκει στο οργανωμένο έγκλημα και θεωρείται εγκέφαλος τρομοκρατικών επιθέσεων κατά του Μουμπάϊ το 1993 και το 2008.
Ο Ibrahim κρύβεται κατά πάσα πιθανότητα στο Πακιστάν, οι αρχές του οποίου αρνούνται αυτούς τους ισχυρισμούς και βρίσκονται σε διαμάχη με τις αντίστοιχες ινδικές μυστικές υπηρεσίες.

Ο Ιμπραχίμ γεννήθηκε στο Ρατναγκίρι στις 26 Δεκεμβρίου 1955, διαθέτει άπειρα ονόματα και είναι κάτοχος αμέτρητων ινδικών, πακιστανικών, αμερικανικών και βρετανικών διαβατηρίων.

Υπήρξε σημαντικό στέλεχος της Αλ Κάϊντα και η κυβέρνηση της Ινδίας έχει εκδώσει σε βάρος του διεθνές ένταλμα σύλληψης.

Είναι γιος πρώην αστυνομικού διευθυντή που είχε παράλληλα  δράση και στο οργανωμένο έγκλημα και διαθέτει πολλούς δικούς του ανθρώπους, πληροφοριοδότες και πράκτορες  στην αστυνομία της Βομβάης αλλά και στις ινδικές μυστικές υπηρεσίες (RAW).
Γνωρίζει άριστα όλους τους σχεδιασμούς της CIA για το Αφγανιστάν, το Νεπάλ, το Θιβέτ και αμέτρητο αριθμό Αμερικανών πρακτόρων στη Ν. Ασία.