Eυτυχώς που δεν ήταν Ισπανικό παιχνίδι

Ο τίτλος φυσικά για ευνόητους λόγους: Aπευθύνεται στους Έλληνες αθλητικούς -ιντερνετικούς και τηλεοπτικούς- δημοσιογράφους που θα μας τα πρήζαν για κανάν αιώνα. Ευτυχώς που ήταν αγώνας του ταπεινού, αργού, κουραστικού, αμυντικογενούς και κολλυριακού Καμπιονάτο. Δε βαριέσαι, στην τελική ποιος τους γαμάει κι αυτούς. Λες κι επειδή πήραν ένα κωλόχαρτο γνωρίζουν πιο πολύ ποδόσφαιρο από όλους εμάς...



Ρόμα-Φιορεντίνα λοιπόν. Δε ξέρω πόσοι από σας το είδατε. Ως ένας από τους τελευταίους λάτρεις του Ιταλικού ποδοσφαίρου θα γράψω 2-3 πραγματάκια που μου έκαναν εντύπωση στο συγκεκριμένο παιχνίδι αλλά και γενικότερα...

1) Ματσάρα. Ειδικά το 1ο ημίχρονο ήταν με διαφορά το πιο "γεμάτο" σαρανταπεντάλεπτο που έχω δει στη ζωή μου. Απ' τα 45+2 λεπτά του ημιχρόνου, ο καθαρός χρόνος παιχνιδιού πρέπει να ήταν τουλάχιστον τα 40, με εκπληκτικό τέμπο, την μπάλα πάνω-κάτω και 3 γκολ. Δε σ' άφηνε να πας ούτε για κατούρημα...

2) Σ' όλο το ματς μέτρησα τουλάχιστον 12 κλασσικές ευκαιρίες, άλλες τόσες που δεν ήταν "μαλλιά" και γύρω στις 30 φάσεις με εξαιρετικές προυποθέσεις, που χάλασαν είτε λόγω κακής τελικής πάσας είτε λόγω αυτοθυσίας των αμυντικών. Να δω πόσα λεπτά θα είναι το video του Sky Sports με τα στιγμιότυπα του αγώνα...

3) Άμυνες... What the fuck is this? Αν δεν ήξερες ποιοι παίζουν, θα έλεγες μετά βεβαιότητας ότι πρόκειται για παιχνίδι Βραζιλιάνικου Πρωταθλήματος. Εντάξει οι 2 ομάδες είναι πολύ μπροστά από το μότο του Ιταλικού ποδοσφαίρου...

4) Αν αντί του κακού σήμερα (αλλά τεράστιου ταλέντου) Ντέστρο ξεκινούσε ο Οσβάλντο κι αν έπαιζε ο τραυματίας Γιόβετιτς αντί του Τόνι, μάλλον πηγαίναμε για ένα τελικό 8-5. Χωρίς υπερβολές όμως...

5) Δε πα να 'ναι 38, άλλωστε ο λύκος κι αν εγέρασε... Ο Capitano συνεχίζει να είναι μια Ρόμα μόνος του. Όργια έκανε και σήμερα. Αδυνατώ να βρω εξυπνότερο ποδοσφαιριστή μέσα στις 4 γραμμές του γηπέδου σ' ολόκληρο τον πλανήτη. Κρίμα που χαραμίστηκε μια ζωή στη Ρόμα, γιατί αλλιώς θα ψάχναμε να βρούμε το Νο2. Δε πειράζει, αυτός είναι άλλωστε κι ο λόγος που τον γουστάρουμε τρελά. Ως γνήσιος ιδεολόγος δεν ξεπουλήθηκε στα λεφτά κανενός Πέρεθ και κανενός Μπερλουσκόνι. Ήταν και θα είναι αιώνια πιστός στην αγαπημένη του Ρόμα...

6) Αισθητά βελτιωμένος ο Ταχτσίδης. Αυτή τη στιγμή είναι με διαφορά ο καλύτερος Έλληνας αμυντικός χαφ. Κύριε Σάντος...

7) Αυτή η Ρόμα έχει πολλά κοινά με τη Ρόμα που πήρε το Πρωτάθλημα το 2000, ενώ αυτή η Φιορεντίνα θυμίζει πολύ εκείνη την ομαδάρα με Ρουί Κόστα, Μπατιστούτα, Τόλντο, Τοριτσέλι κτλ...

8) Αν η Ρόμα δεν έκανε εκείνες τις ηλίθιες γκέλες στην αρχή της σεζόν, τώρα θα μιλούσαμε για μια βασική υποψήφια του Σκουντέττο. Όχι πως ακόμα δε μπορεί, άλλωστε έχει ακόμη πολύ δρόμο το Πρωτάθλημα...

9)Ελπίζω κι εύχομαι να βγει μια απ' αυτές τις 2 στο CHL (ή έστω η Λάτσιο) παρά η σιχαμερή, τρισάθλια, κουραστική και άκρως κορεσμένη ομάδα που λέγεται Ίντερ. Δεν ξέρω βέβαια τι άποψη έχει ο Μοράττι και τα κοράκια του...

10) Έβλεπα και το μεσημέρι το simulcast της serie b. Εκεί να δεις ματσάρες....

11) Τα πέτρινα χρόνια του Καμπιονάτο τελειώσαν. Το Ιταλικό ποδόσφαιρο αντεπιτίθεται...

ΥΓ: Δε θα γράφω πλέον στοίχημα για Ιταλία. Όλα αυτά που έκανε το φασιστο-κράτος με απομάκρυναν απ' το στοίχημα. Υποσχέθηκα να μην πετάξω ούτε μισό ευρώ στον νταβατζο-ΟΠΑΠ και θα τηρήσω την υπόσχεσή μου. Οπότε δεν υπάρχει λόγος να γράφω για παιχνίδια που δε θα τα παίζω ούτε εγώ ο ίδιος...