ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΛΥΣΗ...

Eκπληκτικό άρθρο του Ιταλού δημοσιογράφου Κάρλο Γκαρρκανέζε για το Ιταλικό ποδόσφαιρο. Κυρίως αναφέρεται στις διαφορές του Ιταλικού ποδοσφαίρου στο χτες και το σήμερα, ενώ επικεντρώνεται στην αμυντική λειτουργία των ομάδων και πως έχουν αλλάξει αυτές με το πέρασμα των ετών...

"Η Ιταλικές άμυνες κυριαρχούσαν το παγκόσμιο ποδόσφαιρο, σήμερα είναι ένας περίγελος."

"Θυμηθείτε τις ημέρες όταν οι Ιταλικές άμυνες προκαλούσαν θαυμασμό και φόβο σε όλη την ποδοσφαιρική κοινότητα. Δεν πέρασε πολύς καιρός από τότε. Μόνο 5 χρόνια στην πραγματικότητα, όταν οι Ατζούρι σήκωσαν το Παγκόσμιο Κύπελλο πετυχαίνοντας το καλύτερο αμυντικό ρεκόρ στην ιστορία του θεσμού: Δέχτηκαν μόλις 2 γκολ σε 7 παιχνίδια, το 1 ήταν απ' τα αυτογκόλ που μπαίνουν πολύ σπάνια και το άλλο από 1 αμφισβητούμενο πέναλτι.

Η οπισθοφυλακή της Γιουβέντους, η οποία είχε στεφθεί πρωταθλήτρια για δεύτερη συνεχόμενη φορά, περιελάμβανε 4 παίχτες οι οποίοι ξεκίνησαν βασικοί στον τελικό του Βερολίνου, καθώς κι ο αμυντικός μέσος Πατρίκ Βιειρά. Οι δευτεραθλητές Μίλαν, καυχιούνταν ότι είχαν στις τάξεις τους παίχτες θρύλους όπως οι Μαλντίνι, Νέστα, Καφού και Σταμ. Η τρίτη Ίντερ είχαν στο ρόστερ της τον Χαβιέ Ζανέττι, αλλά και τον ήρωα του μουντιάλ 2006, Μάρκο Ματεράτζι. Αυτές οι 3 ομάδες μπορούσαν να αμυνθούν με μεγάλη ευκολία. Η Γιουβέντους εκείνη τη χρονιά δέχτηκε μόλις 24 γκολ, η Ίντερ 30 κι η Μίλαν 31.

Αν πάμε πιο πίσω, στα τέλη της δεκαετίας του '80 και του '90, το Καμπιονάτο κυριαρχούσε στο Παγκόσμιο ποδοσφαιρικό στερέωμα. Οι Ιταλικές ομάδες κατέκτησαν 4 ευρωπαικά κύπελλα σε 7 χρόνια, ενώ είχαν και 14 φιναλίστ κυπέλλου uefa σε 11 χρόνια. Τότε η αξία της άμυνας τους ήταν ακόμα πιο σημαντική. Τεράστια ονόματα όπως οι Μπαρέζι, Τασσότι, Κοστακούρτα, Φεράρα, Κόλερ, Παλιούκα, Τζένγκα, Μπρέμε, Μπέργκομι, Φέρι και Αλνταίρ, καθώς και αυτά που αναφέρονται παραπάνω, ήταν το θεμέλιο της Ιταλικής κυριαρχίας...

Η serie a αδίκως επισημαίνεται σε ορισμένους ποδοσφαιρικούς κύκλους ως "αμυντικό πρωτάθλημα". Ο όρος "Catenaccio" συνδέθηκε με την λέξη calcio κατά την έναρξη της αμυντικής κυριαρχίας της Ιταλίας στα τέλη της δεκαετίας του '60 και ήταν μια γελοία ταμπέλα που κολλήθηκε άδικα στους Ιταλούς, από την άγνοια των ξένων μέσων μαζικής ενημέρωσης. Οι Ιταλικές ομάδες κρίθηκαν γελοιωδώς "ένοχες" από τους ξένους δημοσιογράφους επειδή ήξεραν να αμύνονται εκπληκτικά. Δύο τρανταχτά παραδείγματα ήταν η Ίντερ του '67 στον τελικό με την Σέλτικ, αλλά κι η εθνική Ιταλίας το '90, όπου και οι 2 αυτές ομάδες παρέδωσαν σεμινάρια σωστής αμυντικής λειτουργίας. Αυτό έδωσε την λανθασμένη εντύπωση ότι οι Ιταλοί ενδιαφέρονται μόνο για την άμυνα...

Οι μέρες κατά τις οποίες η serie a ήταν ανώτερη τόσο στρατηγικά, όσο και τεχνικά σε σχέση με τα υπόλοιπα πρωταθλήματα, έχουν περάσει ανεπιστρεπτί. Άσχετα με την περσινή κατάκτηση του CHL από την Ίντερ, όταν η ομάδα του Μιλάνου στο δρόμο προς τη δόξα απέκλεισε μια από τις καλύτερες επιθετικές ομάδες όλων των εποχών, τη Μπαρτσελονα. 10 με 15 χρόνια πριν, οι Ιταλοί tifosi γελούσαν με την αφέλεια των ομάδων της Premier League και της Primera Division. Σήμερα, οι άμυνες της serie a είναι ο περίγελος...

Ποτέ αυτό δεν επισημάνθηκε πιο έντονα, από το χτεσινό 2-2 της Γιουβέντους με την Κιέβο στο Τορίνο κι ενώ οι "Bianconeri" προηγήθηκαν με 2-0. Έτσι έσβησαν τα όποια όνειρα της μεγάλης Κυρίας για έξοδο στο CHL. Όσοι ποδοσφαιριστές ή προπονητές θέλουν να μάθουν πως πρέπει να ΜΗΝ αμύνεται μια ομάδα, ας δουν το βίντεο του χτεσινού αγώνα. 'Ενας από τους πρωτοπόρους το Catenaccio, ο αείμνηστος Helenio Herrera θα κάλυπτε τα μάτια του περισσότερες φορές κι απ' την Lady Gaga, αν ήταν παρών.

Μια γρήγορη ματιά στη φετινή Serie A κι ο πίνακας δείχνει ότι η Γιουβέντους και η Κιέβο δεν είναι τα μόνο αμυντικά «γαϊδούρια» στη χερσόνησο. Μόνο δύο ομάδες αυτή την εποχή έχουν δεχτεί λιγότερο από ένα γκολ ένα παιχνίδι κατά μέσο όρο, η Λάτσιο η οποία έχει δεχτεί 35 γκολ σε 36 αγώνες, και η Μίλαν, η οποία μπορεί να είναι εξαιρετικά υπερήφανη για το παθητικό των 23 τερμάτων, αλλά και των 21 παιχνιδιών όπου έχει κρατήσει ανέπαφη την εστία της...

Οι "ροσονέρι" είναι η μοναδική ιταλική ομάδα με master σήμερα στην αμυντική τακτική, κυρίως χάρη στον καλύτερο αμυντικό του κόσμου Τιάγκο Σίλβα και στον λαμπρό αμυντικό -παρά τα 35 του χρόνια- Αλεσσάντρο Νέστα. Η ομάδα του Massimiliano Allegri, κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση, έχοντας ήδη κλείσει τους Philippe Mexes και Ταγιέ Taiwo για τη νέα σεζόν.

Αυτό απαιτεί μια μεγάλη έρευνα που θα διεξαχθεί ίσως στο εγγύς μέλλον, αλλά ορισμένες αλλαγές της νομοθεσίας έχουν βλάψει σίγουρα το Calcio. Ο κανόνας του γυρίσματος τη μπάλα στον τερματοφύλακα (ο οποίος δε μπορεί να την πιάσει με τα χέρια) ,εξασφάλισε ότι έγινε πιο δύσκολο για τις ιταλικές ομάδες να διαχειριστούν τα παιχνίδια - κάτι το οποίο κανείς δεν το καταφέρνει καλύτερα από τους Ιταλούς. Είναι πλέον αδύνατο να επιβραδύνουν με τόση ευκολία τον ρυθμό...

Η νέα ερμηνεία του κανόνα του οφσάιντ σημαίνει, ότι αυτό που έκανε ο Μπαρέζι, δηλαδή να παίζει το τεχνικό οφσάιντ, σήμερα θα ήταν αυτοκτονικό. Δεκαπέντε έως 20 χρόνια πριν, κάθε επιτιθέμενος παίκτης ο οποίος ήταν οφσάιντ σταματούσε το παιχνίδι. Αυτό έπαιξε μεγάλο ρόλο της τακτικής των Ιταλικών ομάδων.

Ο πιο σημαντικός λόγος - ο οποίος οι αφελής ακόμα αδυνατούν να δουν - είναι η μεταμόρφωση των ποδοσφαιριστών σε ανθρώπους-ρομπότ. Τα ρομπότ ως γνωστόν δεν έχουν μυαλό. Οι Ιταλικές άμυνες (κι οι Ιταλοί ποδοσφαιριστές) κυριαρχούσαν, γιατί ήταν εξυπνότεροι από οποιονδήποτε άλλον. Αυτό το αβαντάζ των Ιταλών χάθηκε με την "ρομποτικοποίηση" του αθλήματος...

Βέβαια η Ιταλία δεν είναι η μόνη στην πτώση της αμυντικής της λειτουργίας. Πόσοι παγκόσμιας κλάσσης αμυντικοί υπάρχουν σήμερα στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο; Μπορείτε να τους μετρήσετε στα δάκτυλα του ενός χεριού, σε σχέση με τα ιερά τέρατα του παρελθόντος. Που είναι τα εργοστάσια παραγωγής αμυντικών όπως η Γαλλία, Αγγλία, Γερμανία, Αργεντινή, Βραζιλία, Ολλανδία; Η Ιταλία ασφαλώς και δεν είναι χειρότερη απ' αυτούς. Αυτό που βλάπτει το Ιταλικό ποδόσφαιρο είναι ότι, πάντα η άμυνα έδινε υπεροχή έναντι των αντιπάλων τους. Κι αυτή η υπεροχή έχει χαθεί σήμερα..."