" ΕΙΜΑΙ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ OΝ ΓΑΜΩ ΤΟ ΣΤΑΝΙΟ ΜΟΥ. Η ΖΩΗ ΜΟΥ ΕΧΕΙ ΑΞΙΑ!"

Δεν θα σας πω ότι τα πράγματα ειναι άσχημα.
Όλοι ξέρουμε ότι τα πράγματα ειναι άσχημα.

Οι Τράπεζες χρεωκοπουν, το ευρώ εχει πλέον την ίδια αγοραστική αξία που είχαν τα λεπτά πριν κάποια χρόνια, οι καταστηματάρχες κρατανε ένα όπλο κάτω από το ταμείο τους, φρικιά τρέχουν ελεύθερα στους δρόμους και κανείς δεν ξέρει τι να κάνει γι'αυτό.

Ξέρουμε οτι ο αέρας που αναπνέουμε δεν αναπνέετε και ότι το φαγητό που τρώμε δεν τρώγεται.
Καθόμαστε και βλέπουμε καθώς ο παρουσιαστής στο δελτίο ειδήσεων μας λέει ότι σήμερα έγιναν 15 δολοφονίες, 63 βίαια εγκλήματα λες και αυτός είναι ο τρόπος που θα έπρεπε να λειτουργούν τα πράγματα.

Ξέρουμε ότι τα πράγματα είναι άσχημα.
Χειρότερα από άσχημα. Είναι τρελά. Είναι λες και όλα τριγύρω γίνονται όλο και ποιο τρελά. Τόσο που δεν βγαίνουμε άλλο ποια.

Καθόμαστε στο σπίτι και ο κόσμος που ζούμε γίνεται μικρότερος και το μόνο που λέμε είναι "Σε παρακαλώ τουλάχιστον άφησε μας ήσυχους στο σαλόνι μας. Άσε με να έχω την τοστιέρα μου την τηλεόραση μου και το ραδιόφωνο μου και δεν θα πω τίποτα. Απλά άφησε μας ήσυχους." Λοιπόν εγώ εν θα σας αφήσω ήσυχους. Θέλω να νευριάσετε.

Δεν θέλω να διαμαρτυρηθείτε στους δρόμους, δεν θέλω να γράψετε στους βουλευτές και στους πολιτικούς γιατί πολύ απλά δεν θα ήξερα τι να σας πω να γράψετε...
Δεν ξέρω τι να κάνω για την πτώση του νομίσματος ή για τον πληθωρισμό ή τους Γερμανούς τους Αμερικάνους τους Γάλλους ή τους Τούρκους. Δεν ξέρω τι να κάνω για το έγκλημα στους δρόμους ή για τους χιλιάδες αλλοδαπούς.

Το μόνο που ξέρω είναι οτι πρέπει πρώτα να νευριάσεις...

Πρέπει να πεις " ΕΙΜΑΙ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ OΝ ΓΑΜΩ ΤΟ ΣΤΑΝΙΟ ΜΟΥ. Η ΖΩΗ ΜΟΥ ΕΧΕΙ ΑΞΙΑ!"