Trollers

 Troll...

Γίνεται να πας για πικ νικ και να μην δεχτείς επίθεση μυρμηγκιών; Να κοιμηθείς τον Αύγουστο το μεσημέρι χωρίς μια μύγα να χορεύει στη μύτη σου; Να δεις ταινία στο σινεμά χωρίς να υπάρχει κάποιος στην αίθουσα που να τρώει πατατάκια; Τι θα ήταν το γιν αν δεν υπήρχε το γιάνγκ; Έτσι λοιπόν, υπάρχουν κι αυτοί οι κουραστικοί τύποι στα facebook και στα λοιπά τύπου facebook, που με τον έναν τρόπο ή τον...

άλλο κάνουνε τα νεύρα σου ταλιατέλες. Γιατί άραγε κάποιος βρίσκει ευχαρίστηση στο να σου πατάει τα κουμπιά σου ιντερνετικά; Άλλη δουλειά δεν είχαμε;! 

Στη γλώσσα του διαδικτύου και σύμφωνα με το Wikipedia, η λέξη τρολ (troll) περιγράφει τον χρήστη αυτόν του διαδικτύου που με τις πονηρά προκλητικές, σκόπιμα ανόητες ή επιτηδευμένα εκτός θέματος απόψεις που μοιράζεται σε μία online κοινότητα, σε ένα φόρουμ, ένα chat room ή μπλογκ, προσπαθεί (και συνήθως το καταφέρνει) να ερεθίσει άλλους χρήστες διαταράσσοντας μια διαδικτυακή συζήτηση για οποιοδήποτε θέμα και να πετύχει μια αλυσίδα αντιδράσεων.

Η συμμετοχή ή απάντηση σε συζήτηση που συμμετέχει το τρολ, περιγράφεται ως «τάισμα» του τρολ, γι' αυτό και υπάρχει η συνήθης παραίνεση «μην ταΐζετε τα τρολς» («Don't feed the trolls»), ώστε να μην προκληθούν αντιδράσεις που θα ικανοποιήσουν το τρολ, ή περαιτέρω δυσάρεστες τροπές.

Το τρολάρισμα (trolling) έχει πάρει το όνομά του από τον συνδυασμό μιας μεθόδου ψαρέματος με δόλωμα και του άσχημου και πονηρού καλικάντζαρου της σκανδιναβικής μυθολογίας. Και ψάρεμα υποψήφιων θυμάτων και ενόχληση. Πιο εύστοχο δεν γίνεται.

Υπάρχουν πολλά είδη τρολς, όπως ο «μαιντανός». Δεν υπάρχει άρθρο στο οποίο δεν θα βρεις σχόλιό του. Έχει άποψη για τα πάντα, είτε πρόκεται για μουσική, είτε για τις γεωπολιτικές συνθήκες που προκάλεσε η πτώση της τιμής του τιτανίου στην Φινλανδία, ο φίλος μας θα έχει γνώμη και θα την εκφράσει. 

Υπάρχει και ο «φωτεινός παντογνώστης», αυτός που πάντα έχει μια extra πληροφορία να μοιραστεί σχολιάζοντας κάτω από το άρθρο σου και θα σε βγάλει άχρηστο. 'Η θα τονίσει το ορθογραφικό σου λάθος. Ή θα διαφωνήσει καθέτως, οριζοντίως ακόμα και διαγωνίως αν μπορεί, ακόμα και με το πιο αδιαμφισβήτητο επιχείρημα σου. 

Και σίγουρα όλοι σας έχετε συναντήσει στις ιντερνετικές σας περιπλανήσεις το τρολ που ΓΡΑΦΕΙ ΜΟΝΟ ΜΕ ΚΕΦΑΛΑΙΑ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΑΝΑΡΩΤΙΟΥΝΤΑΙ ΤΟ ΓΙΑΤΙ. ΝΕΥΡΑ; ΜΥΩΠΙΑ; ΚΡΑΥΓΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ; Και βέβαια υπάρχει και το τρολ «μαγκίτης» που μόνο βρίζει. Αν υπήρχε τρόπος να δέρνει και ηλεκτρονικά, θα ήταν η καλύτερή του.

 Οι υπέρμαχοι του τρολαρίσματος αυτοαποκαλούνται «φυσικοί εχθροί όλων των κομπλεξικών χωρίς προσωπική ζωή». 

«Ένα τρολ βλέπει πάντα την αστεία πλευρά των πραγμάτων», λέει ο Devlin. «Το τρολάρισμα για μένα είναι, ένας τρόπος αφύπνισης του μέσου πολίτη. Τον εξαναγκάζεις να βγει απ'το κωλόσπιτό του και να μιλήσει στη πραγματική ζωή με τους συνανθρώπους του. Εάν προσπαθήσεις να λύσεις τα προσωπικά σου απο το ίντερνετ ή να αμπελοφιλοσοφήσεις δε θα σταυρώσεις λέξη. Θα σε σπαμάρω συνεχώς με πληροφορίες που αποδυκνείουν την ημιμάθειά σου. Θρησκεία, πολιτισμός, πρόσωπα που σημάδεψαν το πλανήτη, κανόνες ηθικής, ξέχνα τα όλα. Τίποτα από αυτά δεν οριοθετεί ένα τρολ. Αυτά είναι τα δικά σου εργαλεία για να παρουσιάσεις τον εσωτερικό σου κόσμο και τελικά να βρεις και γκόμενα. Εσύ λοιπόν αγαπητέ που δηλώνεις την αγάπη ή την απογοήτευσή σου για το μελλοντικό σου σύντροφο, τη νεκρή μητέρα σου ή τον καρκίνο στο πάγκρεας, θα στοχοποιηθείς. Γιατί; Γιατί μπορούμε. Γιατί ο κόσμος του ίντερνετ ανήκει δικαιωματικά στα τρολς. Γιατί έχουμε ελευθερία λόγου».

Και αναρωτιόμαστε... Η ελευθερία του λόγου μας δίνει μήπως το δικαίωμα να φωνάξουμε «ΦΩΤΙΑ!» μέσα σε ένα κατάμεστο θέατρο ή να κάνουμε αστεία σχετικά με βόμβες, ενώ περιμένουμε να επιβιβαστούμε στο αεροπλάνο;

Στις αρχές το τρόλινγκ ήταν σχετικά αθώο, όσοι το έκαναν υιοθετούσαν αυτό που η Τζούντιθ Ντόνα, καθηγήτρια του ΜΙΤ χαρακτηρίζει «ψευδοαφελή» τακτική, έκαναν ηλίθιες ερωτήσεις και παρακολουθούσαν ποιος θα τσίμπαγε το δόλωμα. Σήμερα, καθώς η συναισθηματική μας επένδυση στο Ίντερνετ έχει αυξηθεί ραγδαία, το τρόλινγκ έχει εξελιχθεί από μοναχικό αστείο σε ομαδικό κυνήγι. Και τα παραδείγματα είναι πολλά.

O Τζέισον Φορτιούνι είναι 30 ετών, web designer και προγραμματιστής, αλλά το πάθος του είναι το trolling, «να πατάω τα κουμπιά των ανθρώπων» όπως λέει. Χαρακτηρίζει τα όσα κάνει κοινωνιολογικές έρευνες της ανθρώπινης συμπεριφοράς. Το φθινόπωρο του 2005 έβαλε μια ψεύτικη αγγελία ως γυναίκα που ζητούσε «στρέιτ σκληρούς κυρίαρχους μυώδεις άνδρες». 

Περισσότεροι από 100 άνδρες απάντησαν. Ο Τζέισον ανάρτησε τα ονόματα, τις φωτογραφίες τους, τα e-mails και τον αριθμό τηλεφώνων τους στο μπλόγκ του. Το πείραμα του Φορτιούνι δεν στέρησε από τα θύματά του μόνο την ιδιωτική τους ζωή. Δύο εξ αυτών έχασαν την δουλειά τους και τις φιλενάδες του. Ένας άλλος τού έκανε μήνυση και αφότου έλαβε απειλές κατά της ζωής του, ο Φορτιούνι έσβησε την πραγματική του διεύθυνση και το τηλέφωνό του από το Ίντερνετ και αγόρασε όπλο. «Οποιοσδήποτε γνωρίζει ποιος είσαι και πού βρίσκεσαι, αποτελεί τρύπα στο σύστημα ασφαλείας» λέει.

Η Μέγκαν Μάγιερ, ένα 13χρονο κορίτσι από το Μιζούρι, κρεμάστηκε με μια ζώνη έπειτα από τα σκληρά μηνύματα που έλαβε από ένα αγόρι με το οποίο φλέρταρε μέσω του ΜySpace. Οι αστυνομικές έρευνες αποκάλυψαν ότι αυτό το αγόρι ήταν δημιούργημα της Λόρι Ντριου, μητέρας μιας φίλης της Μέγκαν, που απλά ήθελε να μάθει εάν η Μέγκαν κουτσομπόλευε την κόρη της.

Πριν από λίγο καιρό κάποιοι δημοσίευσαν κάπου, σε μια γωνίτσα του Διαδικτύου μια ιστορία για κουραμπιέδες με κοκαΐνη που εμφανίστηκαν σε μια κηδεία. Ενα κύκλωμα ναρκωτικών από τη Βουλγαρία, 60 κιλά κοκαΐνη και μια κηδεία. Η είδηση ήταν τόσο καλή, που αναπαράχθηκε από δεκάδες σελίδες ηλεκτρονικών ΜΜΕ, ενώ έπαιξε και στα δελτία ειδήσεων προτού αποκαλυφθεί πως δεν ήταν παρά ένα πανέξυπνο ψέμα.

Παρόμοια ιστορία σε παγκόσμιο επίπεδο είχε συμβεί και με μια ομοφυλόφιλη ακτιβίστρια από τη Συρία που «κρατούνταν όμηρος από ενόπλους και οι συγγενείς της ανησυχούσαν για τη ζωή της». Η είδηση έφθασε μέχρι τα γρανάζια του Reuters και η πάντα πρόθυμη ιντερνετική φιλανθρωπία συγκέντρωσε 15.000 συμπαραστάτες προτού αποκαλυφθεί πως ένας αμερικανός φοιτητής στη Σκωτία είχε αποφασίσει να τρολάρει όλον τον κόσμο γράφοντας μια είδηση κατασκευασμένη από το μυαλό του. Το κατάφερε. 

«Don't feed the trolls!»

Της Ελίνας Ράπτη