Επιστροφή στο θρόνο της

Oλοκληρώθηκε και το φετινό Καμπιονάτο τουλάχιστον όσο αναφορά την κορυφή. Πρωταθλήτρια ομάδα η Γιουβέντους. Δικαιότατα κατά τη γνώμη μου. Διάβασα κανά 2-3 αφιερώματα από άλλα blog και σάιτ, μετριότατες αναλύσεις, γενικά λίγα πράματα. Γι' αυτό είναι εδώ ο Bαρόνος...

Καταρχάς να πω εκ των προτέρων ότι είμαι φίλος, υποστηρικτής, οπαδός (όπως θέλετε πείτε το) της Μίλαν, παρ' ολ' αυτά θα κάνω όσο το δυνατόν αντικειμενικότερη ανάλυση του φετινού Πρωταθλήματος...



ΤΙ ΕΚΡΙΝΕ ΤΟΝ ΤΙΤΛΟ

1. Η μεγαλύτερη δίψα των παιχτών της Γιούβε
Απ' την αρχή του Πρωταθλήματος υπήρχε μια θετική αύρα στις τάξεις των Μπιακονέρι. Όχι μόνο λόγω των καλών μεταγγραφικών κινήσεων, αλλά κυρίως λόγω του νέου υπερσύχρονου ιδιόκτητου γηπέδου. Έβλεπες μια απίστευτη κάβλα στα μάτια των παιχτών της Γιουβέντους, οι περισσότεροι εκ των οποίων (πλην κάτι Μπουφόν, Πίρλο και Ντελ Πιέρο) δεν έχουν κατακτήσει σχεδόν τίποτε στην καριέρα τους. Τα ίδια και απ' τον Κόντε για τον οποίο θα μιλήσω παρακάτω. Ολ' αυτά σε αντίθεση με μια απίστευτα κορεσμένη ομάδα που λέγεται Μίλαν...


2. Η εκπληκτική αμυντική λειτουργία της Γιουβέντους
Όσοι λένε ότι τα στατιστικά "δε παίζουν μπάλα στο ποδόσφαιρο" πλανώνται πλάνην οικτράν. Για να σας δώσω να καταλάβετε: Η Γιουβέντους είχε παθητικό μόλις 19 γκολ στο Πρωτάθλημα, δηλαδή δεχόταν περίπου μισό γκολ ανά αγώνα. Το ακόμα πιο κορυφαίο είναι ότι σε 19 εκτός έδρας παιχνίδια δέχτηκε μόλις 8 τέρματα! Απίστευατα νούμερα για μια ομάδα που αγωνίζεται στο δυσκολότερο (μαζί με το αγγλικό) πρωτάθλημα του Πλανήτη. Αντίθετα η Μίλαν προδόθηκε αρκετές φορές φέτος από την άμυνά της...


3. Το ότι η Γιουβέντους δεν είχε ευρωπαικές υποχρεώσεις
Εδώ τώρα δε χρειάζεται ν' αναλύσω κάτι. Απλά να πω ότι η Μίλαν σπατάλησε μεγάλη ενέργεια στα 2+2 παιχνίδια με Άρσεναλ και Μπαρθελόνα αντίστοιχα. Της στοίχισε αρκετά η Ευρώπη, σ' αυτό το μεσοδιάστημα άλλωστε χάθηκε κι ο τίτλος...


4. Οι πολλοί τραυματισμοί της Μίλαν
Το ξέρω ότι δεν είναι δικαιολογία για μια τεράστια ομάδα όπως η Μίλαν. Αλλά το κακό είναι ότι ήρθαν μαζεμένες και σε πολύ κακό timing. Η Μίλαν δεν είχε τις λύσεις από τον πάγκο, τα παιχνίδια από τα μέσα Γενάρη και μετά ήταν Κυριακή-Τετάρτη, ο μ.ο. ηλικίας των παιχτών της δεν είναι καλός κι έτσι η ομάδα φυσιολογικά κάπου κλάταρε. Άλλωστε υπήρχαν και σημαντικοί ποδοσφαιριστές της που το 2012 αγωνίστηκαν από ελάχιστα έως καθόλου (Φλαμινί, Γκατούζο, Κασσάνο, Πάτο κτλ κτλ)...


5. Ο... Αντρέα Πίρλο
Αυτή είναι μια υποκειμενική παρατήρηση... Προσωπική μου εκτίμηση: Αν η Μίλαν δεν άφηνε τον Πίρλο στη Γιουβέντους και τον κρατούσε στις τάξεις της, τότε τα πράγματα θα ήταν τελείως διαφορετικά. Ο Πίρλο έλειπε ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ από τη φετινή Μίλαν (δε τίθεται θέμα σύγκρισης με τον Φαν Μπόμελ), ενώ αντίθετα ήταν κι ο κατά τεκμήριο κορυφαίος παίχτης της Γιουβέντους. Ήταν το α και το ω των Μπιανκονέρι. Νομίζω ότι από λάθος παίχτη διάλεξε η Μίλαν να ξεκινήσει την ανανέωσή της...


6. Ο μεταγγραφικός σχεδιασμός των 2 ομάδων
Εξαιρετικές κινήσεις από τη μια, ύπνος από την άλλη. Θα δώσω συγκεκριμένα παραδείγματα:
ΓΙΟΥΒΕ: Που πονάς; Στο δεξί μπακ. Έλα εδώ Λιχστάινερ. Που πονάς; Στο κέντρο άμυνας. Έλα εδώ Μπαρτζάλι. Που βογκάς; Στα χαφ. Ελα εδώ Πίρλο και Βιντάλ. Που πονάς; Στα φορ. Έλα εδώ Μάτρι και Βούτσινιτς. Τι δεν έχω; Αναπληρωματικό δεξί μπακ, εξτρέμ και φορ. Έλα εδώ Κάσερες, Τζακερίνι και Μποριέλο. Τελειώσαμε κύριοι...
ΜΙΛΑΝ: Που πονάς; Στο αριστερό άκρο της άμυνας. Έλα εδώ σάπιε Ταιβό. Που πονάς; Στο δεξί άκρο της άμυνας. Παίξε Αμπάτε (έλεος) και Μπονέρα (ήμαρτον). Που πονάς; Στα χαφ. Έλα εδώ τελειωμένε Φαν Μπόμελ κι ανύπαρκτε Εμμάνουελσον. Που έχεις πρόβλημα; Στο γκολ. Έλα εδώ γκολτζή Μάξι Λόπεζ αλλά μη παίζεις καθόλου... Εγω λέω ότι μ' έναν Μπαλτζαρέτι, μια χαφάρα τύπου Ντε Ρόσι ή Σβαιστάιγκερ και υγειή έναν εκ των Κασάνο ή Πάτο θα παιρνα το Champions League....


7. Το μεταξύ τους παιχνίδι στο Μιλάνο
Aν η Μίλαν κέρδιζε εκείνο το παιχνίδι τότε η μεταξύ τους διαφορά θα πήγαινε στους 8 βαθμούς. Τεράστιο βαθμολογικό και ψυχολογικό αβαντάζ. Ίσως να είχαμε κι εξελίξεις στη Γιούβε, τριβές κτλ κτλ. Ίσως αν μετρούσε το πεντακάθαρο γκολ του Μουντάρι τα πράγματα να ήταν τελείως διαφορετικά. Δε μπορεί όμως να έχει παράπονα η Μίλαν. Θα το εξηγήσω παρακάτω...


8. Η φυσική κατάσταση
Χαωτική η διαφορά στα τρεξίματα των 2 ομάδων. Η φετινή Γιουβέντους θύμιζε τη Μίλαν του 2003-2007 όταν και σε κατασπάρεζε στον αγωνιστικό χώρο, δε σ' άφηνε ν' ανασάνεις πραγματικά. Αφόρητη πίεση στα 3/4 του γηπέδου χωρίς ίχνος κούρασης. Όχι μη πάει το μυαλό σας στο πονηρό, δεν υπονοώ τίποτα απολύτως. Αντίθετα με την Μίλαν. Ο Ζέεντορφ κούραζε και κουραζόταν, ο Ζλάταν κορόιδευε, ο Ρομπίνιο σερνόταν, ο Φαν Μπόμελ ήταν ένα μέτρο μπρος-ένα μέτρο πίσω, ο Νέστα έπαιζε με μαλάξεις κι ο Νοτσερίνο προσπαθούσε μόνος του να μαζέψει τ' ασυμμάζευτα...


Θέλω να πω και 2-3 πράγματα για τους προπονητές των 2 ομάδων που μου τη σπάσαν αφάνταστα:

Ξεκινάω απ' τον Κόντε. Καταρχάς λέω εκ των προτέρων ότι ακόμα δεν είναι μεγάλος προπονητής. Προσωπικά δε μου άρεσαν και τα πρώτα δείγματα γραφής της δουλειάς του στη Γιουβέντους κι ειδικά πάνω στον τομέα κοουτσάρισμα. Βέβαια ακόμα είναι πολύ νωρίς για να τον κρίνουμε, άλλωστε εγώ δεν είμαι κανάς παντογνώστης-προφήτης Σωτηρακόπουλος να τα ξέρω όλα. Απλά θα πω ότι η χρονιά που μας έρχεται θα είναι τελείως διαφορετική για τη Γιουβέντους. Θα έχει ChL οπότε θα χρειαστεί μια τελείως διαφορετική διαχείρηση του υλικού από τον Κόντε. Σαφώς εκεί θα δείξει τις ικανότητες του, κι εκεί ναι θα τον κρίνουμε όλοι μας.

Πάντως αυτό που που μου τη δίνει αφάνταστα μ' αυτόν τον άνθρωπο είναι ο τρόπος που πανυγηρίζει τα γκολ. Ειδικά απέναντι σε κάτι Νοβάρες και κάτι Αταλάντες. Ρε φίλε δεν είσαι προπονητής στην ομάδα του χωριού σου, τη Γιουβέντους κοουτσάρεις. Δείξε λίγη σοβαρότητα. Δες λίγο πώς συμπεριφέρονταν οι προκάτοχοί σου και πάψε να συμπεριφέρεσαι σα καραγκιόζης...


Πάμε στον Αλέγκρι. Προπονητικά τον γουστάρω αφάνταστα. Δείχνει ότι το 'χει ο άνθρωπος. Και στο πως στήνει την ομάδα και στις αλλαγές του και στη διαχείρηση του υλικού με κάποιες εξαιρέσεις ασφαλώς (όπως π.χ το κόλλημα με τον Ρομπίνιο, ο ψιλοπαραγκωνισμός του παιχταρά -ακόμα- Αμπροζίνι, η μη χρησιμοποίηση καθόλου του Μάξι Λόπεζ κτλ κτλ..). Άλλωστε ο προπονητής στη Μίλαν, πέρα από καλός κόουτς, πρέπει να 'ναι και καλός ψυχαναλυτής με τόσα καλά παιδιά γύρω του (Κασάνο, Γκατούζο, Ιμπραίμοβιτς, Αμπροζίνι, Φαν Μπόμελ κτλ κτλ...). Ο Αλέγκρι πάντως κρατάει καλά τ' αποδυτήρια.

Αυτό που μου έχει γυρίσει το μυαλό είναι οι δηλώσεις του εδώ και 2 μήνες μετά το Μίλαν-Γιουβέντους. Σε κάθε ευκαιρία αναφέρεται στο καθαρό γκολ του Μουντάρι που δε μέτρησε κι ότι αυτή η απόφαση θα του στερήσει (του στέρησε) το Πρωτάθλημα. Θυμίζει λίγο την ιστορία με τον Αλέφαντο και τον Δούρο. 

Δε ξέρει ότι έτσι μικραίνει την ομάδα κι ότι αυτά που κάνει είναι μικρότητες για έναν τεράστιο σύλλογο όπως η Μίλαν. Άλλωστε δε νομιμοποιείται να μιλάει για διαιτησία απ' τη στιγμή που ουκ ολίγες φορές έχει σπρωχτεί φέτος απ' τα κοράκια.
Η Μίλαν δεν είναι Προοδευτική κι ο ίδιος δεν είναι Σούλης Παπαδόπουλος για να συμπεριφέρεται έτσι. Προσπαθεί να βρει μια δικαιολογία για τον χαμένο τίτλο ενώ κανείς δεν του έχει ζητήσει την ευθύνη. Ακριβώς τα ίδια ισχύουν και για τον Γκαλιάνι σ' αυτό το θέμα...

Το δεύτερο που με είχε τρελάνει ήταν οι δηλώσεις του μετά τον αποκλεισμό από την Μπαρθελόνα. Είχε πει στο περίπου τότε: "Χάσαμε από έναν καλύτερο αντίπαλο, αποκλειστήκαμε από ένα ανύπαρκτο πέναλτι, είμαστε ικανοποιημένοι από την εμφάνιση, από την προσπάθεια, φεύγουμε από τη διοργάνωση με το κεφάλι ψηλά κτλ κτλ...." Τι ήθελα ν' ακούσω εγώ από τον οποιοδήποτε προπονητή της Μίλαν; "Είμαστε πιο μεγάλος σύλλογος από την Μπαρθελόνα, έχουμε τον τρόπο να προκρινόμαστε με τη φανέλα και μόνο, έπρεπε να περάσουμε, είμαι απογοητευμένος για τον αποκλεισμό, από την εμφάνιση επίσης -καθώς δεν μπορούσαμε ν' αλλάξουμε 2 πάσες και στο 2ο ημίχρονο δε περάσαμε το κέντρο- ενώ για τον διαιτητή ουδέν σχόλιο..." Αυτές είναι οι δηλώσεις του προπονητή της Μίλαν. Είσαι η Μίλαν κι όχι η Πόρτο...


Τώρα για το μέλλον: Η Γιουβέντους χτίζεται ακόμα, η Μίλαν πραγματοπεί την ανανέωση της, του χρόνου και οι 2 αναμένεται να είναι κατά πολύ ισχυρότερες. Πάντως το μόνο σίγουρο είναι ότι ΤΟ ΚΑΜΠΙΟΝΑΤΟ ΑΝΤΕΠΙΤΙΘΕΤΑΙ....