Ο Κώστας Νικολακόπουλος καταθέτει τη δική του άποψη  για την καθυστέρηση των 6,5 λεπτών που κράτησε ο διαιτητής Βοσκάκης στη Λιβαδειά.
 
Αντιλαμβάνομαι πως όταν ο Ολυμπιακός κερδίζει στο 97' ένα παιχνίδι, θα ακουστούν πάρα πολλά σχόλια.
Άλλωστε, δεν είναι και το πιο…συνηθισμένο πράγμα, ένα παιχνίδι να φτάνει ως το 97. Με το διαιτητή να υποδεικνύει αρχικά 5΄καθυστέρηση και μετά να το κρατάει άλλο ενάμιση λεπτό. 


Για να είμαι ειλικρινής, κι εγώ ακούγοντας ότι ο ΠΑΟΚ η, ο Παναθηναϊκός κέρδισε ένα ματς στο 96 και μισό θα χαμογελούσα ειρωνικά. Όμως, με  ψυχραιμία ας δούμε την πραγματικότητα. Να δούμε δηλαδή αν ο Βοσκάκης ορθά κράτησε αυτά τα συνολικά 6,5 λεπτά καθυστέρησης. Διότι αυτό προέχει. Αν  ήταν ορθή η απόφασή του η, αν χαρίστηκε στον Ολυμπιακό.


Λοιπόν, όπως μπορεί ο οποιοσδήποτε να δει στην μαγνητοσκοπημένη μετάδοση του ματς από τη Νόβα, το παιχνίδι διακόπτεται στο 67΄και 18’’. Ο Τοροσίδης πετάει την μπάλα έξω, γιατί ήταν πεσμένος λόγω τραυματισμού ο Πόϊ, μετά από κόψιμο του Πίνο. Ο αγώνας ξαναρχίζει μετά από τρία λεπτά, ακριβώς στο 70’ και 18’’, καθώς εκτός του θέματος του Πόϊ, υπήρχε ρίψη αντικειμένων από οπαδούς, αλλά και δύο αλλαγές, μαζί του Μήτρογλου και του Ακόστα.
Άρα, έχουμε τρία λεπτά από εδώ.


Με το που ξεκινάει το ματς, δεν περνάει μισό λεπτό και υπάρχει νέα διακοπή, στο 70’ και 55’’,  πέραν του ενός λεπτού. Λόγω του τραυματισμού του Αμπντούν στο φρύδι από την αγκωνιά, νομίζω του Χοσέμι. Μπαίνει ο γιατρός του Ολυμπιακού και του δίνει τις πρώτες βοήθειες. Το παιχνίδι ξαναρχίζει στο 72΄και 20’’.
Άρα, άλλο ενάμιση λεπτό.


Κι άλλο ένα λεπτό, φυσικά, οι αλλαγές στο 80' και στο 86'. Βάσει του κανονισμού, κάθε αλλαγή είναι μισό λεπτό.
Άρα, είχαμε σύνολο 5,5 λεπτά καθυστέρησης...


Είναι ξεκάθαρο, ότι η καθυστέρηση ήταν μίνιμουμ πέντε λεπτά. Και προσέξατε, ότι στα τρία λεπτά από το 67΄και 18’’ ως το 70’ και 18’’, βάζω μέσα τις δύο αλλαγές, Μήτρογλου και Ακόστα.
Λέω δε ότι ο Βοσκάκης κράτησε το μίνιμουμ των καθυστερήσεων, με αυτό το πεντάλεπτο, και διότι, ο γκολκίπερ Κυριακίδης από κάποιο σημείο κι ύστερα, κάθε φορά που η μπάλα έβγαινε άουτ, έκανε μισό λεπτό για να ξαναξεκινήσει το παιχνίδι-εξ ου άλλωστε και η κίτρινη που πήρε στο 85. Κι όμως όταν έφυγε η μπάλα άουτ στο  89΄και 30’’, το ελεύθερο το σούταρε στο 90’, δηλαδή μετά από ακριβώς μισό λεπτό. Αλλά τέλος πάντων, αυτά όντως γίνονται συνέχεια στα παιχνίδια.


Πάμε, όμως, στο διάστημα της πεντάλεπτης καθυστέρησης. Κατ΄ αρχήν, μισό λεπτό συν είναι η αλλαγή του Παράσχου στο 91’ και 30’’. Κι από εκεί και πέρα, στο 94’ και 30’’ διακόπηκε το παιχνίδι, με πεσμένο στο έδαφος τον Γεωργίου, από την ευκαιρία του Μοντέστο. Ξαναρχίζει το ματς στο 95’. Άρα, είναι ξεκάθαρο ότι υπάρχει συνολικά ένα λεπτό ακόμη καθυστέρηση, πάνω στην καθυστέρηση. Στο 95΄και 30’’ κερδίζει ο Πίνο το φάουλ. Φάουλ που εκτελείται στο 96΄και 30’’ επειδή γίνονται αντεγκλήσεις στην μικρή περιοχή με Μανιάτη και Ακόστα.


Φίλοι μου αυτή είναι η αλήθεια για την καθυστέρηση του χθεσινού αγώνα. Και εδώ μιλάνε τα δεδομένα. Δεν είναι δικές μου κρίσεις αυτά. Εδώ ένα κι ένα κάνουν δύο. Μπορεί πράγματι να μη συμβαίνει συχνά, αλλά η καθυστέρηση των συνολικά 6,5 λεπτών ήταν απολύτως «καθαρή». Και μίνιμουμ!


Θα μπορούσε μάλιστα κάποιος να σχολιάσει, πως αν ο Βοσκάκης ήθελε να «καθαρίσει» το ματς, θα μπορούσε εύκολα να δώσει φάουλ-μισό πέναλτι (εκατοστά έξω από την περιοχή) στο 92 στο Μήτρογλου η, πέναλτι στο 94’ και 30’’ για χέρι του Γεωργίου κατά την ευκαιρία του Μοντέστο. Αλλά εγώ δεν στέκομαι εκεί-και καλύτερα που δεν έδωσε πέναλτι, κατά την γνώμη μου. Κι ας χάνονταν δύο βαθμοί, αν δεν έμπαινε το γκολ. 


Η ουσία είναι ότι ο κακός χθες στο μεγαλύτερο διάστημα του αγώνα Ολυμπιακός έψαξε πάρα πολύ πιεστικά τη νίκη στο τέλος και την πήρε με ένα ωραίο γκολ και χωρίς να ευνοηθεί στον χρόνο επίτευξης του μοναδικού γκολ η, σε κάποια άλλα καθοριστική φάση του ματς.


Το παιχνίδι κρίθηκε στην καθυστέρηση κι εξήγησα νομίζω όσο πιο ξεκάθαρα και ψύχραιμα γίνεται, το ορθό της απόφασης του διαιτητή.