Είναι η Ισπανία το επίκεντρο του ποδοσφαίρου; Σύμφωνα με τα αποτελέσματα των πρόσφατων ψηφοφοριών, είναι και το επίκεντρο και η πρωτεύουσα του ποδοσφαίρου και το μοναδικό μέρος του κόσμου όπου παίζουν μπάλα υψηλού επιπέδου: η Αγγλία, η Ιταλία, η Γερμανία, η Γαλλία είναι ποδοσφαιρικές επαρχίες και οι παίκτες και προπονητές που εργάζονται εκεί, είναι τσουρουκάδες και άσχετοι - δεν εξηγείται αλλιώς.
Καλύτερος προπονητής όλων ο Ντελ Μπόσκε, διότι πήρε η Ισπανία του Euro, άσχετα αν όλος ο κόσμος σιχτίρισε με το θέαμα που πρόσφερε κι ένα πραγματικά καλό παιχνίδι έκανε όλο κι όλο, στον τελικό με την Ιταλία. Καλύτερη 11άδα με πέντε παίκτες της Μπάρτσα, πέντε της Ρεάλ και τον Φαλκάο της Ατλέτικο. Κανένας Ντρογκμπά δεν υπήρχε στη λίστα - κι ας πήρε την Τσέλσι απ’ το χεράκι και την οδήγησε μέχρι την κατάκτηση του Τσάμπιονς Λιγκ, κανένας Πίρλο - κι ας πήρε η Γιούβε πρωτάθλημα αήττητη κι η Ιταλία με αυτόν στο τιμόνι έφτασε μέχρι τον τελικό, κανένας από τη Μπάγερν που έφτασε μέχρι τον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ με μερικά φοβερά παιχνίδια, κανένας από τη Σίτι, κανένας Ζλάταν - κι ας μας χάρισε μερικά γκολ στο Euro και στο φιλικό με την Αγγλία που θα μείνουν στην ιστορία του ποδοσφαίρου, κανένας Καβάνι, κανένας Φαν Πέρσι, κανένας άλλος γενικώς. Μόνο Ισπανοί ή παίκτες που παίζουν στην Ισπανία.
Κι όσο για τη «Χρυσή Μπάλα», Μέσι και πάλι Μέσι και ξερό ψωμί. Η ποδοσφαιρική φρενίτιδα που μας είχε πιάσει εδώ και μήνες, η απόλυτη εμμονή αν θα περάσει ή όχι τα γκολ του Μίλερ, επιτέλους δικαιώθηκαν: ο Μέσι έπαιζε μέχρι και τραυματίας, χτύπαγε τα φάουλ, τα πέναλτι, τον έψαχναν όλοι οι συμπαίκτες του ξεχνώντας ακόμα και τις βασικές ποδοσφαιρικές αρχές της Μπάρτσα, προκειμένου να σπάσει το μεγάλο ρεκόρ. Το μάρκετινγκ νίκησε, ο Μέσι βραβεύτηκε κι ας πήρε μόνο το κύπελλο Ισπανίας φέτος και όσοι δεν χωνεύουν τον Κριστιάνο βρήκαν και πάλι την ευκαιρία να στάξουν χολή. Ναι, αλλά σε ποιον; Σ’ αυτόν που πήρε πρωτάθλημα στην πιο παραγωγική σε γκολ και βαθμούς χρονιά της «Βασίλισσας», έβαλε ένα τσουβάλι γκολ και ηγήθηκε - επιτέλους - της Εθνικής Πορτογαλίας, που έκανε μια καλή πορεία στο Euro.
Πέρα όμως από το δίπολο Μέσι - Κριστιάνο, ο τρίτος της παρέας πρέπει να ένιωσε περίεργα. Πολύ σεμνός και ταπεινός ο Ινιέστα για να ξινίσει τα μούτρα, αλλά το να έχεις κατακτήσει Euro, κύπελλο Ισπανίας, να έχεις βγει καλύτερος παίκτης του Euro, να είσαι «υπεύθυνος» για ένα μεγάλο κομμάτι των 91 γκολ που έβαλε ο Μέσι (εσύ και ο Τσάβι) και σχεδόν κανείς να μην ασχολείται μαζί σου, αλλά να είσαι εκεί σαν κομπάρσος απλά για να συμπληρώνεις την τριάδα, καθόλου πλάκα δεν έχει... Αλλά είπαμε: νίκησε το ωραίο, το μεγάλο, το αληθινό, τα 91 γκολ και το ποδόσφαιρο που δεν έχει να κάνει πλέον με την ομαδικότητα, το «ένας για όλους», τη συνεργασία, τις επιτυχίες μέσα από την συλλογική δουλειά, αλλά το «όλοι για έναν» και απλά το ποιος θα βάλει τα περισσότερα γκολ. Άντε να τα εκατοστήσει και του χρόνου στην καλύτερη 11άδα είθε να χωρέσουν 12 παίκτες από την Πριμέρα, για να είναι όλοι ακόμα πιο ευτυχισμένοι.
Κώστας Βαϊμάκης
Καλύτερος προπονητής όλων ο Ντελ Μπόσκε, διότι πήρε η Ισπανία του Euro, άσχετα αν όλος ο κόσμος σιχτίρισε με το θέαμα που πρόσφερε κι ένα πραγματικά καλό παιχνίδι έκανε όλο κι όλο, στον τελικό με την Ιταλία. Καλύτερη 11άδα με πέντε παίκτες της Μπάρτσα, πέντε της Ρεάλ και τον Φαλκάο της Ατλέτικο. Κανένας Ντρογκμπά δεν υπήρχε στη λίστα - κι ας πήρε την Τσέλσι απ’ το χεράκι και την οδήγησε μέχρι την κατάκτηση του Τσάμπιονς Λιγκ, κανένας Πίρλο - κι ας πήρε η Γιούβε πρωτάθλημα αήττητη κι η Ιταλία με αυτόν στο τιμόνι έφτασε μέχρι τον τελικό, κανένας από τη Μπάγερν που έφτασε μέχρι τον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ με μερικά φοβερά παιχνίδια, κανένας από τη Σίτι, κανένας Ζλάταν - κι ας μας χάρισε μερικά γκολ στο Euro και στο φιλικό με την Αγγλία που θα μείνουν στην ιστορία του ποδοσφαίρου, κανένας Καβάνι, κανένας Φαν Πέρσι, κανένας άλλος γενικώς. Μόνο Ισπανοί ή παίκτες που παίζουν στην Ισπανία.
Κι όσο για τη «Χρυσή Μπάλα», Μέσι και πάλι Μέσι και ξερό ψωμί. Η ποδοσφαιρική φρενίτιδα που μας είχε πιάσει εδώ και μήνες, η απόλυτη εμμονή αν θα περάσει ή όχι τα γκολ του Μίλερ, επιτέλους δικαιώθηκαν: ο Μέσι έπαιζε μέχρι και τραυματίας, χτύπαγε τα φάουλ, τα πέναλτι, τον έψαχναν όλοι οι συμπαίκτες του ξεχνώντας ακόμα και τις βασικές ποδοσφαιρικές αρχές της Μπάρτσα, προκειμένου να σπάσει το μεγάλο ρεκόρ. Το μάρκετινγκ νίκησε, ο Μέσι βραβεύτηκε κι ας πήρε μόνο το κύπελλο Ισπανίας φέτος και όσοι δεν χωνεύουν τον Κριστιάνο βρήκαν και πάλι την ευκαιρία να στάξουν χολή. Ναι, αλλά σε ποιον; Σ’ αυτόν που πήρε πρωτάθλημα στην πιο παραγωγική σε γκολ και βαθμούς χρονιά της «Βασίλισσας», έβαλε ένα τσουβάλι γκολ και ηγήθηκε - επιτέλους - της Εθνικής Πορτογαλίας, που έκανε μια καλή πορεία στο Euro.
Πέρα όμως από το δίπολο Μέσι - Κριστιάνο, ο τρίτος της παρέας πρέπει να ένιωσε περίεργα. Πολύ σεμνός και ταπεινός ο Ινιέστα για να ξινίσει τα μούτρα, αλλά το να έχεις κατακτήσει Euro, κύπελλο Ισπανίας, να έχεις βγει καλύτερος παίκτης του Euro, να είσαι «υπεύθυνος» για ένα μεγάλο κομμάτι των 91 γκολ που έβαλε ο Μέσι (εσύ και ο Τσάβι) και σχεδόν κανείς να μην ασχολείται μαζί σου, αλλά να είσαι εκεί σαν κομπάρσος απλά για να συμπληρώνεις την τριάδα, καθόλου πλάκα δεν έχει... Αλλά είπαμε: νίκησε το ωραίο, το μεγάλο, το αληθινό, τα 91 γκολ και το ποδόσφαιρο που δεν έχει να κάνει πλέον με την ομαδικότητα, το «ένας για όλους», τη συνεργασία, τις επιτυχίες μέσα από την συλλογική δουλειά, αλλά το «όλοι για έναν» και απλά το ποιος θα βάλει τα περισσότερα γκολ. Άντε να τα εκατοστήσει και του χρόνου στην καλύτερη 11άδα είθε να χωρέσουν 12 παίκτες από την Πριμέρα, για να είναι όλοι ακόμα πιο ευτυχισμένοι.
Κώστας Βαϊμάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου