Υπόθεση των Nets και των Knicks είναι η φετινή Atlantic. Το... φλερτ με τα playoffs επιδιώκουν οι Raptors, να τελειώσει γρήγορα η σεζόν θέλουν οι Celtics, να αποφύγουν ένα ιστορικό ρεκόρ οι 76ers...
Κάποτε ήταν οι παραδοσιακές κόντρες μεταξύ των Celtics και των 76ers. Αργότερα οι μάχες των Celtics με τους Knicks. Πλέον, είναι οι Knicks εναντίον των Nets. Μία αναμέτρηση που θα μπορούσε να αποτελεί και τη μπασκετική μεταφορά των κινηματογραφικών συμμοριών της Νέας Υόρκης. Για όσους δεν το κατάλαβαν, το κάνουμε λιανά. Η φετινή Atlantic είναι υπόθεση των δύο ομάδων του “μεγάλου μήλου”. Δύο ομάδες που δημιουργούν σιγά σιγά τη δική τους έχθρα στη μητρόπολη του μπάσκετ. Κατ' επέκταση και στην Atlantic.
Boston Celtics
Τι έκαναν πέρυσι: Εριξαν τους τίτλους τέλους στην καλύτερη πενταετία της σύγχρονης ιστορίας τους. Την καλύτερη από την εποχή του Larry Bird, του Kevin McHale και των λοιπών “κελτών” που πρωταγωνίστησαν κατά τη δεκαετία του '80. Ολοκλήρωσαν την κανονική περίοδο με ρεκόρ 41-40 αλλά αποκλείστηκαν από τον 1ο γύρο των playoffs (από τους Knicks με 2-4 νίκες) και είδαν τον Doc Rivers να ανοίγει την πόρτα (της εξόδου) και να αποχωρούν μαζί του ο Kevin Garnett, o Paul Pierce και ο Jason Terry.
Ο προπονητής: Οι Celtics εμπιστεύτηκαν την ομάδα τους στον νεαρότερο προπονητή του ΝΒΑ, καθώς και σε έναν... άρρωστο με το μπάσκετ! Ο 37χρονος Brad Stevens ασχολείται συνεχώς με το μπάσκετ, την προπονητική, την ανάλυση του παιχνιδιού και είναι... γκουρού της στατιστικής. Το ερώτημα είναι εάν θα μπορέσει να κοπιάρει το (αμυντικογενές) στυλ παιχνιδιού που του αρέσει και να το προσαρμόσει στη Βοστώνη. Το σίγουρο είναι ότι του αρέσουν οι προκλήσεις, δεν το βάζει κάτω ποτέ, είναι... τέρας ψυχραιμίας, ηρεμίας και πάντα διαβασμένος για τον επόμενο αντίπαλο. Και οι φετινοί Celtics θα τα χρειαστούν όλα αυτά.
Ο σταρ: Μετά τη διάλυση των “big three”, οi Celtics είναι η ομάδα του Rajon Rondo. Για πρώτη φορά στα 7 χρόνια που βρίσκεται στο ΝΒΑ, ο 27χρονος πόιντ γκαρντ θα έχει την ευκαιρία να γίνει ο ηγέτης της ομάδας του, άσχετα αν εδώ και μήνες τον ακολουθούν οι φήμες ότι οι Celtics σκέφτονται να τον κάνουν κι αυτόν ανταλλαγή. Προς το παρόν το θέμα είναι πότε θα επιστρέψει, αφού δεν υπάρχει κάποιο συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα. Καλώς εχόντων των πραγμάτων, πάντως, θα είναι μέσα στο Δεκέμβριο.
Το κλειδί: Ο Rondo είναι ο ηγέτης, ο σταρ. Ο καλύτερος σκόρερ πάντως είναι ο Jeff Green. Ο 27χρονος σμολ φόργουορντ θα είναι φέτος ο go to guy της Βοστώνης στην επίθεση και από τη δική του απόδοση ενδεχομένως να κριθούν πολλά παιχνίδια. Αν υπάρχει ένας παίκτης που μπορεί να σηκώσει στους ώμους του την επίθεση των Celtics, αυτός είναι ο Jeff Green.
Τα νέα πρόσωπα: Δεν είναι και λίγα. Οι Celtics αριθμούν στο φετινό ρόστερ 8 νέους παίκτες σε σχέση με πέρυσι. Κάποιοι εξ αυτών θα έχουν σημαντικό ρόλο στο rotation, όπως ο Gerald Wallace και ο MarShon Brooks ή ο rookie Kelly Olynyk. Χρόνο συμμετοχής θα έχουν ακόμα ο Phil Pressey (ειδικά όσο λείπει ο Rondo) και οι Kris Humphries, Keith Bogans, ενώ στη Βοστώνη θα παίζει ακόμα ο Vitor Faverani, που όμως δύσκολα θα βρει θέση στο rotation του Stevens.
Πλεονεκτήματα: Κατ' αρχάς, δεν έχουν πίεση για αποτελέσματα, κάτι που μπορεί να τους απελευθερώσει κατά τη διάρκεια της σεζόν. Οι φετινοί “κέλτες” έχουν νιάτα, θα παίξουν άμυνα και θα τα δίνουν όλα κάθε βράδυ. Ισως να μην έχουν παίκτες-σταρ, έχουν όμως παίκτες που μπορούν να γίνουν ομάδα.
Μειονεκτήματα: Δεν έχουν συνοχή και προσωπικότητα, χώρια ότι τους λείπει η εμπειρία και το ταλέντο. Εν ολίγοις, η Βοστώνη δεν είναι ικανή για περισσότερες από 30-35 νίκες φέτος. Αλλωστε, όσο κι αν δεν το παραδέχονται, οι Celtics (o Danny Ainge συγκεκριμένα) έχουν βάλει στόχο το draft και τη free agency του 2014, όταν θα έχουν άφθονα χρήματα να ξοδέψουν προκειμένου να δημιουργήσουν πάλι από το μηδέν μία καλή ομάδα. Αν μπορούσαν να παρακάμψουν με κάποιον τρόπο τη σεζόν 2013-14, πιθανότατα θα το έκαναν.
Brooklyn Nets
Τι έκαναν πέρυσι: Την καλύτερη τους χρονιά εδώ και οκταετία! Τελείωσαν την κανονική περίοδο με ρεκόρ 49-33 (το δεύτερο καλύτερο της ιστορίας τους) αλλά αποχώρησαν νωρίς νωρίς από τα playoffs χάνοντας στον 1ο γύρο από τους Bulls με 3-4 νίκες. Αμέσως μετά ανέλαβαν δράση τα λεφτά του (ιδιοκτήτη) Mikhail Prokhorov και οι επαφές του (general manager) Billy King.
Ο προπονητής: Δεν πρόλαβε να αποσυρθεί από την ενεργό δράση ο Jason Kidd και βρήκε δουλειά ως προπονητής. Και τι δουλειά... Την καλύτερη (διαθέσιμη) στην πιάτσα. Στα 40 του χρόνια ο Kidd δεν είναι ο νεαρότερος κόουτς στο ΝΒΑ, δεν είναι καν ο μόνος rookie. Είναι όμως ο μόνος που δεν έχει την παραμικρή προϋπηρεσία ως προπονητής. Αυτό, βέβαια, ίσως και να μην λέει τίποτα. Τόσα χρόνια έπαιζε το ρόλο του προπονητή μέσα στο παρκέ, να που έφτασε η ώρα να το κάνει και από τον πάγκο.
Ο σταρ: Στην ομάδα με τους περισσότερους σταρ στο ΝΒΑ, ο Deron Williams δεν είναι ακριβώς Ο σταρ. Οι Nets όμως ήταν και παραμένουν η ομάδα του, παρά τον ερχομό του Kevin Garnett και του Paul Pierce. Ο “D-Will” δούλεψε αρκετά το καλοκαίρι, έχασε κάποια παραπανίσια κιλά και εάν τον αφήσουν οι τραυματισμοί στους αστραγάλους του, τότε θα δικαιώσει τον Pierce για το σχόλιο που έκανε σε μία συνέντευξη που παραχώρησε στο SLAM: “είναι ο καλύτερος παίκτης στην ομάδα. θα είναι υποψήφιος για το βραβείο του MVP φέτος”.
Το κλειδί: Θέλει και ερώτημα; Οι Paul Pierce και Kevin Garnett πήγαν στο Brooklyn για να κατακτήσουν τον τίτλο και η παρουσία τους θα είναι σίγουρα καταλυτική στην πορεία των Nets. Πόσο θα αντέξουν τα κορμιά τους; Ο “Truth” είναι 36 ετών και ο “KG” 37, στο Brooklyn όμως θα έχουν την πολυτέλεια της ξεκούρασης που δεν είχαν στη Βοστώνη. Το ρόστερ των Nets, άλλωστε, είναι πληρέστερο από οποιοδήποτε άλλο στο ΝΒΑ.
Τα νέα πρόσωπα: Ούτε έναν, ούτε δύο, αλλά επτά νεοφερμένους μετράει φέτος το Brooklyn. Και όχι όποιους κι όποιους. Οι Paul Pierce, Kevin Garnett, Andrei Kirilenko, Jason Terry αποτελούν τα τέσσερα αστέρια που μετακόμισαν φέτος στο Brooklyn και δεν είναι οι μόνοι. Μαζί με αυτούς, οι Nets απέκτησαν τους χρήσιμους Alan Anderson και Shaun Livingston, ενώ στο draft επέλεξαν τον δυναμικό Mason Plumlee, σχηματίζοντας μία από τις πιο ακριβές ομάδες όλων των εποχών. Μόνο... 102 εκατομμύρια δολάρια θα κοστίσουν όλοι μαζί για τη σεζόν 2013-14. Οι πέντε βασικοί, δε, κοστίζουν όλοι μαζί περισσότερο από ολόκληρα τα payrolls των 26 από τις υπόλοιπες 29 ομάδες! Και δεν υπολογίζουμε καν το φόρο πολυτελείας...
Πλεονεκτήματα: Η ποιότητα και το βάθος των φετινών Nets δεν έχουν προηγούμενο. Ο Jason Kidd θα έχει στα χέρια του μία βασική πεντάδα All Stars (Williams, Johnson, Pierce, Garnett, Lopez) και πίσω από αυτούς υπάρχουν ακόμα -μεταξύ άλλων- ο Jason Terry, o Andrei Kirilenko και o Andray Blatche! Οι Nets διαθέτουν εμπειρία, όγκο, ύψη, σουτέρ και παίκτες νικητές, που μπορούν να πάρουν στους ώμους τους έναν αγώνα.
Μειονεκτήματα: Σαν... πολλοί δεν μαζεύτηκαν; Το ρόστερ ξεχειλίζει από ταλέντο, το θέμα όμως είναι πως θα “κολλήσουν” όλοι αυτοί μεταξύ τους, πως θα βρουν τους ρόλους τους. Ενα δεύτερο θέμα, δε, είναι η ηλικία. Οι 5 από τους 8-9 παίκτες που θα αποτελούν το rotation του Kidd είναι μεταξύ 32 και 37 ετών. Στην κανονική περίοδο λογικά τις 50 νίκες τις έχουν για πλάκα. Θα έχουν όως την απαραίτητη φρεσκάδα όταν φτάσει η ώρα των playoffs; Ιδού η απορία...
New York Knicks
Τι έκαναν πέρυσι: Εκαναν το καλύτερο τους ρεκόρ στην κανονική περίοδο (54-28) από τη σεζόν 1996-97, κατέκτησαν την Atlantic για 8η φορά στην ιστορία τους και προκρίθηκαν στο 2ο γύρο των playoffs για πρώτη φορά σε 13 χρόνια. Προ πάντων, επανέφεραν τον ενθουσιασμό στη Νέα Υόρκη έπειτα από μία 12ετία γεμάτη από αποτυχίες, έστω κι αν αποκλείστηκαν (έχοντας το πλεονέκτημα έδρας) από την Indiana στην postseason.
Ο προπονητής: Λίγοι περίμεναν ότι ο Mike Woodson θα αποδεικνυόταν ο κατάλληλος άνθρωπος για τη συγκεκριμένη θέση, όταν αναλάμβανε ως υπηρεσιακός προπονητής στα μέσα της σεζόν 2011-12, αντί του Mike D' Antoni. Κι όμως ο “Woody” τα έχει καταφέρει περίφημα μέχρι στιγμής. Εχει κάνει τον Carmelo Anthony πραγματικό ηγέτη, οι πειραματισμοί του (πότε με τους δύο πόιντ γκαρντ στο παρκέ, πότε με το smallball) έχουν αποδώσει πολλές φορές καρπούς, ενώ οι Knicks παίζουν παράλληλα και ελκυστικό μπάσκετ.
Ο σταρ: Προερχόμενος από την πιο ουσιώδη και παραγωγική χρονιά της καριέρας του (πρώτος σκόρερ στο ΝΒΑ με 28,7 πόντους μ.ό. ως “τεσσάρι”), ο Carmelo Anthony έχει τουλάχιστον δύο λόγους να την επαναλάβει. Αφενός για να βοηθήσει τους Knicks να κάνουν ένα βήμα παραπάνω, αφετέρου για να αποκομίσει παραπάνω χρήματα το επόμενο καλοκαίρι, όταν (μπορεί να) μείνει ελεύθερος. Φέτος, μάλιστα, αναμένεται να επιστρέψει στη θέση “3”, όπου θα φάει... λιγότερο ξύλο και θα είναι πιο απελευθερωμένος.
Το κλειδί: Η φροντ λάιν. Το μυστικό της επιτυχίας για τους φετινούς Knicks θα είναι οι ψηλοί τους. Θα μπορέσει ο Amare Stoudemire όχι μόνο να παραμείνει υγιής, αλλά και να είναι παραγωγικός (σε επίθεση και άμυνα); Πόσο θα βοηθήσει ο Bargnani; Θα γίνει πάλι ο Tyson Chandler ο σέντερ-σκιάχτρο που ήταν στην κανονική περίοδο (και εξαφανίστηκε στα playoffs); Υπομονή και θα τα δούμε...
Τα νέα πρόσωπα: Οι Knicks έχουν επτά νέους παίκτες σε σχέση με πέρυσι, εκ των οποίων οι τέσσερις θα αποτελέσουν τακτικά μέλη του rotation (Bargnani, World Peace, Udrih, Hardaway Jr.). Το σημαντικότερο όμως είναι ότι έριξαν το μέσο όρο ηλικίας (έφυγαν οι 39+ Kidd, Wallace, Camby, Thomas) και πλέον έχουν μεγαλύτερη φρεσκάδα και νιάτα, κάτι που τους έλειψε πέρυσι στη σειρά με τους Pacers. Στο ρόστερ θα βρίσκονται ακόμα οι Cole Aldrich, Toure Murry και το... βύσμα Chris Smith (αδερφός του J.R.), χωρίς όμως να αναμένεται να έχουν μεγάλο ρόλο.
Πλεονεκτήματα: Οι Knicks έχουν ηγέτη (Anthony), σπουδαίους επιθετικούς παίκτες (Smith, Bargnani, Stoudemire), καλούς αμυντικούς (Chandler, Martin, Shumpert, World Peace) και ικανότατους σουτέρ από το “1” έως το “4” που μπορούν να ανοίξουν το γήπεδο. Με άλλα λόγια, έχουν όλα τα υλικά για να κάνουν μία επιτυχημένη πορεία ακόμα και στη φετινή πανίσχυρη Ανατολή.
Μειονεκτήματα: Πέρυσι το μείγμα “μαγειρεύτηκε” καλά από τον Woodson, φέτος όμως τα υλικά είναι διαφορετικά. Οι Knicks είναι καλοί, για να γίνουν όμως πολύ καλοί θα πρέπει ο Bargnani να θυμηθεί τον καλό εαυτό του, ο Stoudemire να παίξει -επιτέλους- μπάσκετ και όλοι οι υπόλοιποι να βρεθούν πάλι στα περσινά πολύ υψηλά επίπεδα. Δεν είναι απλή υπόθεση όλα αυτά.
Philadelphia Sixers
Τι έκαναν πέρυσι: Μία τρύπα στο νερό. Απέκτησαν τον Andrew Bynum, δημιούργησαν προσδοκίες για μεγάλα πράγματα και στο τέλος η πτώση ήταν ηχηρή και επίπονη. Οι 76ers τερμάτισαν 4οι στην Atlantic με ρεκόρ 34-48 και φυσικά ούτε καν “ακούμπησαν” τα playoffs. Το τέλος της σεζόν επέφερε σαρωτικές αλλαγές, αφού οι περισσότεροι παίκτες αποτέλεσαν παρελθόν, μαζί με τον Doug Collins.
Ο προπονητής: O Brett Brown είναι ένας από τους πολλούς πρώην assistant coaches του Gregg Popovich που έχουν βρει δουλειές ως πρώτοι προπονητές σε άλλες ομάδες. Και αυτό μόνο ως προτέρημα μπορεί να εκληφθεί. Ο 52χρονος προπονητής έχει μεγάλη εμπειρία από το διεθνές μπάσκετ (όντας επί σειρά πολλών ετών στο προπονητικό τιμ της Εθνικής Αυστραλίας), έχει κοουτσάρει στην Αυστραλία, στο ΝΒΑ πάντως είναι rookie ως πρώτος προπονητής. Και η αποστολή που έχει δεν είναι απλά επικίνδυνη, αλλά αδύνατη.
Ο σταρ: Οταν ο Evan Turner θεωρείται σταρ σε μία ομάδα, καταλαβαίνετε για τι είδους ομάδα πρόκειται... Στους φετινούς 76ers, πάντως, ο 25χρονος γκαρντ είναι ότι καλύτερο υπάρχει στο ρόστερ. Πέρυσι έκανε την καλύτερη σεζόν της τριετούς καριέρας του στο ΝΒΑ, έχοντας 13,3 πόντους, 6,3 ριμπάουντ και 4,3 ασίστ μ.ό. Φέτος οι αρμοδιότητες του θα είναι σαφώς μεγαλύτερες και αν θέλει καλό συμβόλαιο το επόμενο καλοκαίρι, θα πρέπει να ανταποκριθεί σε αυτές.
Το κλειδί: Με τόσο αδύναμη φροντ λάιν (και από τη στιγμή που είναι σταθερά νοκ άουτ ο Nerlens Noel), ο Spencer Hawes θα πρέπει να αισθάνεται κάτι μεταξύ Hakeem Olajuwon και Shaquille O' Neal στην καρδιά της ρακέτας των 76ers! Ο 7-footer σέντερ της Philly είναι ο άνθρωπος που θα προστατέψει τη ρακέτα της ομάδας, αλλά και ο μόνος που μπορεί να βάλει τη μπάλα στο καλάθι, να σουτάρει και να δημιουργήσει φάσεις για τον εαυτό του. Μετά από αυτόν το χάος...
Τα νέα πρόσωπα: Το φετινό ρόστερ των 76ers μικρή σχέση έχει με το περσινό. Οι 8 από τους 15 παίκτες είναι νεοφερμένοι, με τις πιο σημαντικές προσθήκες να προέρχονται από το draft. Ο λόγος για τον Michael Carter-Williams, τον παίκτη που αποτελεί την ελπίδα του “αύριο” και θα αναλάβει τη θέση του βασικού πόιντ γκαρντ, καθώς και τον Nerlens Noel. Μόνο που αυτός ίσως χάσει ακόμα και ολόκληρη τη χρονιά... Ποιοι είναι οι άλλοι έξι; Ο James Anderson, o Darius Morris, o Daniel Orton, o Hollis Thompson, o Tony Wroten και ο Solomon Alabi.
Πλεονεκτήματα: Η έλλειψη πίεσης, ο νεανικός ενθουσιασμός (ο μέσος όρος ηλικίας είναι μόλις 24 χρόνια), η άγνοια κινδύνου μόνο καλό μπορούν να κάνουν στην ομάδα του Brett Brown. Ε, μην ψάχνετε περισσότερα πλεονεκτήματα σε μία ομάδα που κάποιοι θεωρούν υποψήφια ακόμα και για να σπάσει το ιστορικό 9-73 που η ίδια έκανε πριν από 40 χρόνια. Αν οι 76ers θέλουν το νούμερο 1 του draft το καλοκαίρι του 2014, τότε οι πιθανότητες θα είναι σίγουρα με το μέρος τους.
Μειονεκτήματα: Από που να αρχίσει και που να σταματήσει κανείς... Θα το θέσουμε όσο πιο κομψά γίνεται. Το ρόστερ των φετινών 76ers δεν θυμίζει ομάδα του ΝΒΑ. Tο είπε άλλωστε και ο ίδιος ο Brett Brown (λιγότερο κομψά) πριν από πέντε μέρες: “Εχουμε έξι παίκτες ΝΒΑ και ένα τσούρμο παιδιά που μάχονται για θέσεις, θέλουν να τους δουν και χρειάζονται ευκαιρίες”. Η περιγραφή των φετινών 76ers σε μία πρόταση.
Toronto Raptors
Τι έκαναν πέρυσι: Ενα βήμα μπροστά σε σχέση με πρόπερσι, αλλά τίποτε παραπάνω. Σε κάποιο σημείο άρχισαν να ελπίζουν ότι μπορούν να προλάβουν ακόμα και τα playoffs, προσγειώθηκαν όμως γρήγορα. Ο απολογισμός τους στη σεζόν ήταν 34-48 και η 5η θέση στην Atlantic, για δεύτερη φορά την τελευταία τριετία.
Ο προπονητής: Αν και η περσινή σεζόν δεν ήταν ακριβώς ονειρική, ο Dwane Casey παρέμεινε ακλόνητος στη θέση του. Φέτος θα κοουτσάρει τους Raptors για 3η συνεχόμενη σεζόν, με τη διαφορά όμως ότι πλέον υπάρχουν και απαιτήσεις στο Toronto, ακόμα και για είσοδο στα playoffs. Στα τέσσερα χρόνια που κοουτσάρει στο ΝΒΑ (δύο με τη Minnesota και άλλα τόσα με το Toronto) δεν πέτυχε ποτέ. Θα το κάνει φέτος άραγε...
Ο σταρ: Το Torontο ανέβηκε ένα επίπεδο ψηλότερα πέρυσι μετά την απόκτηση του Rudy Gay, με τον οποίον είχε ρεκόρ 17-16 και έμοιαζε σχεδόν έτοιμο για την postseason. Ο 27χρονος σμολ φόργουορντ είναι φυσικά και φέτος ο σταρ του Toronto. Αν εμφανιστεί μάλιστα βελτιωμένος στο τρίποντο και στις κινήσεις με πλάτη στο καλάθι, τους δύο τομείς που -διατείνεται πως- δούλευε όλο το καλοκαίρι, δεν αποκλείεται να χτυπήσει ακόμα και την πόρτα του All Star Game.
Το κλειδί: Η κατακόρυφη βελτίωση του Jonas Valanciunas ήταν ορατή δια γυμνού οφθαλμού από το πρώτο κιόλας παιχνίδι του summer league. Ο 21χρονος Λιθουανός σέντερ είναι δυνατότερος, πατάει καλύτερα στα πόδια του και παίζει με πολύ μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση. Αν στη rookie χρονιά του έβαζε 8,9 πόντους και μάζευε 6 ριμπάουντ ανά αγώνα, να περιμένετε φέτος οι μέσοι όροι του να αγγίζουν ή να ξεπερνούν το νταμπλ νταμπλ.
Τα νέα πρόσωπα: Ε αντιθέσει με τις υπόλοιπες ομάδες της Atlantic, οι Raptors δεν άλλαξαν πολύ την ομάδα τους. Η βασική πεντάδα παραμένει ίδια και οι μόνες ουσιαστικά αλλαγές έγιναν στον πάγκο, που ουσιαστικά... ανακαινίστηκε. Ο DJ Augustin αντικατέστησε τον Calderon, ο Steve Novak και ο Austin Daye τους Alan Anderson, Ed Davis, ενώ η πιο σημαντική προσθήκη είναι πιθανότατα αυτή του Tyler Hansbrough, ο οποίος κάνει πολύ πιο σκληρή τη φροντ λάιν. Τo Toronto απέκτησε ακόμα τον Dwight Buycks και τον Julyan Stone.
Πλεονεκτήματα. Το υλικό είναι καλό, έστω κι αν δεν περιέχει πολλούς σταρ. Οι Raptors διαθέτουν πολλούς παίκτες που κάνουν λίγο απ' όλα και ειδικά στις θέσεις “2” και “3” είναι υπερπλήρεις (Gay, DeRozan, Ross, Fields, Novak). Η ρακέτα τους είναι γεμάτη από παίκτες που κάνουν βρόμικη δουλειά, παίζουν άμυνα και μαζεύουν ριμπάουντ (Amir Johnson, Valanciunas, Hansbrough, Aaron Gray, Quincy Acy) και ο Kyle Lowry την κάνει καλά τη δουλειά του ως πόιντ γκαρντ.
Μειονεκτήματα: Αν και του Casey του αρέσει η άμυνα, οι περσινοί Raptors μάλλον με... σουρωτήρι έμοιαζαν (είχαν την 9η χειρότερη άμυνα στο ΝΒΑ). Αν η άμυνα δεν βελτιωθεί φέτος, σίγουρα θα έχουν πρόβλημα. Το ίδιο θα συμβεί εάν οι μπακ -απ του Kyle Lowry δεν ανταποκριθούν στους ρόλους τους για τη θέση του “άσου”. Δεν είναι και η πληρέστερη θέση στο Toronto...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου