H Southwest Division είναι ίσως η πιο ανταγωνιστική Division του ΝΒΑ την φετινή σεζόν, αφού περιλαμβάνει τις ομάδες του Texas (Spurs, Rockets, Mavericks), τους σταθερούς Grizzlies και τους ανερχόμενους Pelicans.
Έχουμε και λέμε: Οι περσινοί φιναλίστ των τελικών του ΝΒΑ (San Antonio Spurs), οι περσινοί φιναλίστ των τελικών της Δυτικής Περιφέρειας (Memphis Grizzlies), οι Houston Rockets των James Harden/Dwight Howard, οι Dallas Mavericks του Dirk Nowitzki και οι νεανικοί Pelicans του Anthony Davis βρίσκονται όλοι στην ίδια Περιφέρεια!
Κοινώς, τρεις ομάδες που έχουν ως στόχο το Πρωτάθλημα (Spurs, Grizzlies, Rockets) και άλλες δύο που στοχεύουν στα πλέι-οφ (Mavs, Pelicans)! Καθόλου άσχημα για την Southwest Division, στην οποία αναμένεται φέτος να… πέσουν κορμιά.
San Antonio Spurs
Τι έκαναν πέρυσι: Αυτό που… ξέρουν καλύτερα φυσικά. Διέψευσαν όλους τους ειδικούς και “ειδικούς” που τους είχαν καταδικάσει για ακόμα μία φορά. Με ρεκόρ 58-22 κατέκτησαν την δεύτερη θέση στην Δυτική Περιφέρεια, έφτασαν σχεδόν περπατώντας μέχρι τους τελικούς του ΝΒΑ και εκεί βρέθηκαν ένα τρίποντο (του Ray Allen) μακριά από το Πρωτάθλημα, πέφτοντας μαχόμενοι με 4-3 νίκες κόντρα στους Heat του LeBron James.
Ο προπονητής: Ο Gregg Popovich δεν χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις. Κατά πολλούς είναι ο καλύτερος προπονητής στο ΝΒΑ αυτή τη στιγμή, αλλά και ένας από τους καλύτερους όλων των εποχών. Είναι ένας… επαναστάτης Στρατηγός, ο οποίος θα πέσει πρώτος στη μάχη για τους παίκτες του, βάζοντάς τα ακόμα και με τον Κομισάριο της λίγκας, David Stern, για να τους προστατεύσει.
Ο σταρ: Όσο καιρό παίζει μπάσκετ ο Tim Duncan θα είναι και ο σταρ της ομάδας. Σίγουρα τα ηνία της ομάδας έχουν περάσει πλέον στον Tony Parker, ωστόσο χωρίς τον Duncan οι Spurs θα ήταν άλλη ομάδα και σίγουρα δεν θα είχαν φτάσει τόσο κοντά στην κατάκτηση του πέμπτου Πρωταθλήματός τους πέρυσι.
Το κλειδί: Η κατάσταση της υγείας των… περήφανων γηρατειών της ομάδας (Duncan, Parker, Manu Ginobili) είναι το μόνιμο άγχος όλων στο San Antonio. Αν οι τρεις τους καταφέρουν να είναι υγιείς και φρέσκοι στα πλέι-οφ, τότε οι Spurs έχουν κάθε δικαίωμα να ονειρεύονται.
Τα νέα πρόσωπα: Πιστοί στην λογική τους, οι Spurs προχώρησαν σε ουσιαστικές κινήσεις και όχι σε κινήσεις εντυπωσιασμού. Προτίμησαν λοιπόν να διατηρήσουν στις τάξεις τους τον Manu Ginobili και τον Tiago Splitter και με τα λίγα λεφτά που τους έμειναν απέκτησαν τον Marco Belinelli και τον Jeff Ayres (πρώην Jeff Pendergraph).
Πλεονεκτήματα: Ομάδα με ξεκάθαρο πλάνο και ρόλους, με όλους τους παίκτες της, από τον Tim Duncan μέχρι τον Aron Baynes, να κάνουν ό, τι τους λέει ο Gregg Popovich. Δεν μπορείς ποτέ να είσαι ήσυχος όταν τους αντιμετωπίζεις, ειδικά όταν βρουν ρυθμό οι Tony Parker, Tim Duncan και Manu Ginobili, δημιουργώντας καταστάσεις για τους συμπαίκτες τους. Ομάδα με ψηλό μπασκετικό I.Q.
Μειονεκτήματα: Αν κάτι φάνηκε πέρυσι, ειδικά στους τελικούς του ΝΒΑ, είναι ότι λείπουν τα αθλητικά προσόντα στην ομάδα, αφού με εξαίρεση τον Kawhi Leonard και ίσως τους Danny Green και Tony Parker δεν υπάρχουν καλοί αθλητές στην ομάδα. Είναι άγνωστό βέβαια και κατά πόσο οι Parker/Duncan/Ginobili έχουν ακόμα αρκετή βενζίνη στο ρεζερβουάρ τους. Και πέρυσι βέβαια τα ίδια έλεγαν όλοι…
Memphis Grizzlies
Τι έκαναν πέρυσι: Ξεκίνησαν με φόρα (8-1), στη συνέχεια… προσγειώθηκαν και τελικά χρειάστηκε να παραχωρήσουν με ανταλλαγή τον πιο ταλαντούχο παίκτη τους (Rudy Gay) για να ανέβουν επίπεδο, κάνοντας την καλύτερη πορεία της ιστορίας τους τόσο στην κανονική περίοδο (56-26) όσο και στα πλέι-οφ, όπου έφτασαν μέχρι τους τελικούς της Δυτικής Περιφέρειας.
Ο προπονητής: David Joerger. O νεαρός τεχνικός των Grizzlies δεν είναι καινούριο πρόσωπο για την ομάδα, αφού την τελευταία εξαετία ήταν ο βοηθός του Lionel Hollins, όντας υπεύθυνος για το αμυντικό κομμάτι του παιχνιδιού, έχοντας αρκετά μεγάλα παπούτσια να γεμίσει. Στο Memphis ελπίζουν ότι ο Joerger θα εξελιχθεί στον δικό τους Tom Thobodeau.
Ο σταρ: Δεν είναι ο ορισμός του… σταρ, ωστόσο ο Marc Gasol είναι σίγουρα ο πιο ποιοτικός παίκτης της ομάδας και φυσικά ο “Αμυντικός της χρονιάς” για την περσινή σεζόν. Ο μικρός αδελφός του Pau Gasol θεωρείται πλέον ένας από τους καλύτερους σέντερ της λίγκας και είναι ο στυλοβάτης της άμυνας του Memphis.
Το κλειδί: Στο Memphis “πονούσαν” σε δύο πράγματα πέρυσι: Στην θέση του αναπληρωματικού πόιντ γκαρντ και στο σουτ. Και ελπίζουν ότι έλυσαν και τα δύο προβλήματά τους το φετινό καλοκαίρι με την απόκτηση των Νικ Καλάθη και Mike Miller αντίστοιχα. Αν ο Καλάθης μπορέσει να προσφέρει μερικά ποιοτικά λεπτά και ο Miller μείνει υγιής, τότε οι Grizzlies θα μπορέσουν να πετύχουν μεγάλα πράγματα φέτος.
Τα νέα πρόσωπα: Στο Memphis εφάρμοσαν το μότο που λέει ότι “ομάδα που κερδίζει δεν αλλάζει”, αποφασίζοντας να διατηρήσουν το μεγαλύτερο μέρος του βασικού τους κορμού, προχωρώντας σε μετρημένες κινήσεις για να καλύψουν τα περσινά κενά. Σε αυτή τη λογική αποκτήθηκαν ο Κώστας Κουφός και ο Νικ Καλάθης μέσω δύο διαφορετικών ανταλλαγών, ο Mike Miller από την ελεύθερη αγορά και ο Jamaal Franklin από το ντραφτ.
Πλεονεκτήματα: Πέρυσι οι Grizzlies διέθεταν την καλύτερη άμυνα στο ΝΒΑ και αυτό λογικά δεν θα αλλάξει ούτε και φέτος. Όπως φυσικά δεν αλλάζει και το γεγονός ότι έχουν μία από τις καλύτερες γραμμές ψηλών στο ΝΒΑ, αν όχι την καλύτερη, χάρη στην παρουσία των Marc Gasol, Zach Randolph, Tayshaun Prince, Ed Davis και Κώστα Κουφού.
Μειονεκτήματα: Το μεγαλύτερο πρόβλημα στο Memphis ήταν ανέκαθεν η απουσία κλασικών σουτέρ που θα ανοίγουν την ρακέτα για τους Randolph/Gasol και η αλήθεια είναι ότι φέτος αυτό δεν έχει αλλάξει. Θα καταφέρει άραγε o Miller καταρχήν να μείνει υγιής και στη συνέχεια παρέα με τους Quincy Pondexter και Jerryd Bayless να ανοίξουν τις αντίπαλες άμυνες; Αν η απάντηση είναι αρνητική, τότε το Memphis θα έχει πρόβλημα.
Houston Rockets
Τι έκαναν πέρυσι: Ήταν μία από τις ευχάριστες εκπλήξεις της σεζόν, παίζοντας εξαιρετικό μπάσκετ. Με τον James Harden να μετατρέπεται από “καλός παίκτης” σε Σούπερ σταρ, οι Rockets κατέκτησαν την όγδοη θέση στην Δυτική Περιφέρεια με ρεκόρ 45-37, πριν αποκλειστούν στη συνέχεια με 4-2 νίκες από τους Thunder στον πρώτο γύρο των πλέι-οφ.
Ο προπονητής: O Kevin McHale κατάφερε πέρυσι να κερδίσει αρκετούς πόντους στην εκτίμηση του κόσμου του ΝΒΑ χάρη στην ομάδα που παρουσίασε. Η επιλογή του να δώσει πλήρη ελευθερία κινήσεων στον James Harden, αλλά και να αναδείξει παίκτες όπως ο Chandler Parsons, ο Omer Asik και ο Patrick Beverley σίγουρα του πιστώνονται.
Ο σταρ: Μπορεί το Houston να έκανε το “μπαμ” με την απόκτηση του Dwight Howard, ωστόσο ο σταρ και παράλληλα ηγέτης των Rockets είναι φυσικά ο James Harden, ο οποίος την περσινή σεζόν απέδειξε ότι ανήκει στην ελίτ του ΝΒΑ, ενώ κατά πολλούς είναι πλέον ο καλύτερος σούτινγκ γκαρντ της λίγκας.
Το κλειδί: Ο Harden είναι ο σταρ της ομάδας, ωστόσο η αλήθεια είναι ότι εν πολλοίς η πορεία των Rockets θα κριθεί από δύο ακόμα τομείς: Την απόδοση του Dwight Howard και την ικανότητα των περιφερειακών της ομάδας να ευστοχούν πίσω από την γραμμή των 7.25 μέτρων. Αν ο Howard επιστρέψει στον προ τριών ετών εαυτό του και οι σουτέρ της ομάδας τον στηρίξου με το παιχνίδι τους, τότε το Houston θα είναι πολύ επικίνδυνο.
Τα νέα πρόσωπα: Ο Dwight Howard ήταν φυσικά η σημαντικότερη προσθήκη στο ρόστερ των Rockets, που πάντως δεν έμειναν εκεί, αποκτώντας ακόμα τους Ronnie Brewer και Omri Casspi για να γεμίσουν την περιφέρειά τους. Στάθηκαν πάντως άτυχοι με την περίπτωση του Marcus Camby, με τον οποίο συμφώνησαν το καλοκαίρι, μέχρι να αποδειχθεί τελικά ότι λόγω τραυματισμού ο βετεράνος σέντερ δεν θα μπορέσει να ενισχύει την προσπάθεια της ομάδας.
Πλεονεκτήματα: Ομάδα που αν βρει ρυθμό μπορεί να διαλύσει οποιονδήποτε αντίπαλο. Έχει έναν από τους καλύτερους σκόρερ/δημιουργούς στο πρόσωπο του Harden, τον οποίο τον έχει περιβάλλει με πολλούς σουτέρ. Και, φυσικά, διαθέτει τον καλύτερο σέντερ του ΝΒΑ, Dwight Howard. Έστω και αν τα δύο τελευταία χρόνια κάποιοι έχουν αρχίσει να τον αμφισβητούν.
Μειονεκτήματα: Το μεγαλύτερο πρόβλημα για το Houston είναι η… τρύπα που υπάρχει στην θέση του βασικού πάουερ φόργουορντ, την οποία θα κληθούν να καλύψουν οι άπειροι Donatas Motejunas, Terrence Jones, Greg Smith, με τον McHale να έχει αφήσει να εννοηθεί ότι ανά διαστήματα θα χρησιμοποιεί παρέα τους Howard/Asik. Στο τέλος των αγώνων πάντως λογικά στην θέση του πάουερ φόργουορντ θα αγωνίζετι ο Chandler Parsons. Κοινώς… μπέρδεμα.
Dallas Mavericks
Τι έκαναν πέρυσι: Έπειτα από δώδεκα χρόνια συνεχούς παρουσίας στα πλέι-οφ, οι Mavericks δεν κατάφεραν πέρυσι να τερματίσουν στην πρώτη οχτάδα της Δυτικής Περιφέρειας. Η απουσία του Dirk Nowitzki στο ξεκίνημα της σεζόν και τα προβλήματα χημείας που υπήρχαν είχαν ως αποτέλεσμα οι Mavs να κλείσουν την σεζόν με ρεκόρ 41-41.
Ο προπονητής: Για έκτη σερί σεζόν το Dallas θα ξεκινήσει με τον Rick Carlisle να κάθεται στην άκρη του πάγκου του. Ο έμπειρος τεχνικός είναι ένας από τους καλύτερους προπονητές στο σύγχρονο ΝΒΑ, όντας ενίοτε σκληρός με τους παίκτες του, αφού απαιτεί από αυτούς απόλυτη συγκέντρωση.
Ο σταρ: Ο Dirk Nowitzki είναι ο καλύτερος παίκτης στην ιστορία των Mavericks, το πραγματικό Τοτέμ της ομάδας και φυσικά ο απόλυτος σταρ της. Όσο ο ίδιος βρίσκεται στο υψηλότερο επίπεδο το Dallas θα είναι απειλητικό. Και φυσικά δεν είναι τυχαίο ότι οι Mavs πέρυσι κατέρρευσαν στο ξεκίνημα της σεζόν που απουσίαζε λόγω τραυματισμού.
Το κλειδί: Η άμεση προσαρμογή των πολλών νέων παικτών που ήρθαν στο Dallas θα παίξουν σημαντικό ρόλο στην πορεία της ομάδας. Είναι βασικό για τους Mavs να βρουν γρήγορα χημεία, προκειμένου να μην… τρέχουν στο τέλος, κάτι που έμελε να πληρώσουν την περασμένη σεζόν.
Τα νέα πρόσωπα: Παίκτες για… όλα τα γούστα έφτασαν στο Dallas, το οποίο ούτε λίγο ούτε πολύ απέκτησε έντεκα παίκτες! Οι Monta Ellis και Jose Calderon ήταν φυσικά τα μεγαλύτερα ονόματα που ήρθαν στην ομάδα, με τους Mavs να αποκτούν ακόμα τους Samuel Dalembert, Wayne Ellington, Dejuan Blair, Devin Harris, D.J Kennedy, Fab Melo και Gal Mekel από την ελεύθερη αγορά και τους Shane Larkin και Ricky Ledo μέσω του ντραφτ.
Πλεονεκτήματα: Η εμπειρία θα είναι το μεγαλύτερο όπλο των Mavericks, που έχουν αρκετούς βετεράνους που έχουν φάει τα μεγάλα παιχνίδια με το… κουτάλι, όπως o Dirk Nowitzki, ο Shawn Marion, o Vince Carter και ο Jose Calderon, ενώ πλέον στο ρόστερ υπάρχει και ένας παίκτης που μπορεί να δημιουργήσει το δικό του σουτ (Monta Ellis), κάτι που θα απελευθερώσει τους υπόλοιπους.
Μειονεκτήματα: Η άμυνα θα είναι το μεγάλο αίνιγμα για το Dallas φέτος, αφού στην πεντάδα αναμένεται να υπάρχουν τρεις παίκτες που πρέπει να… κρυφτούν (Calderon, Ellis, Nowitzki). Εξίσου κακό για το Dallas ωστόσο είναι και το γεγονός ότι σε μία εποχή που το ΝΒΑ γίνεται όλο και πιο αθλητικό δεν έχουν πολλούς καλούς αθλητές στο ρόστερ τους.
New Orleans Pelicans
Τι έκαναν πέρυσι: Στην τελευταία τους σεζόν με το όνομα “Hornets”, οι New Orleans δεν κατάφεραν απολύτως τίποτα και λογικά πολύ θα ήθελαν να σβήσουν την συγκεκριμένη σεζόν από τη μνήμη τους, που σημαδεύτηκε από πολλές ήττες και αρκετούς τραυματισμούς σε παίκτες-κλειδιά (Eric Gordon, Anthony Davis).
Ο προπονητής: Ο Monty Williams ετοιμάζεται για την τέταρτη σεζόν του στη Νέα Ορλεάνη, έχοντας για πρώτη φορά έπειτα από την πρώτη του χρονιά στην ομάδα ένα καλό ρόστερ στα χέρια του. Μαζί με το καλό ρόστερ βέβαια σταματούν και οι δικαιολογίες, με τον Williams να καλείται πλέον να φέρει και αποτελέσματα.
Ο σταρ: Στη Νέα Ορλεάνη ελπίζουν ότι ο Anthony Davis θα γίνει ο σταρ του μέλλοντος, ωστόσο προς το παρόν ο σταρ της ομάδας είναι ο Eric Gordon, ο οποίος όταν είναι υγιής – κάτι που την τελευταία διετία δεν συμβαίνει – είναι ένας από τους καλύτερους σούτινγκ γκαρντ στο ΝΒΑ.
Το κλειδί: Στη Νέα Ορλεάνη ξέρουν ότι η πορεία της ομάδας εξαρτάται από το πόσο γρήγορα θα βρουν χημεία (αν βρουν) οι τρεις ταλαντούχοι γκαρντ της ομάδας (Jrue Holiday, Eric Gordon, Tyreke Evans) οι οποίοι είναι και οι πιο ακριβοπληρωμένοι παίκτες του συλλόγου. Αν καταφέρουν να μη μπλεχτεί ο ένας στα… χωράφια του άλλου όλα τα άλλα θα… έρθουν.
Τα νέα πρόσωπα: Αρκετό θόρυβο έκαναν το καλοκαίρι οι Pelicans. Αρχικά απέκτησαν μέσω ανταλλαγής τον Jrue Holiday από τους Sixers, ενώ λίγες μέρες αργότερα ήρθε και ο Tyreke Evans από τους Kings μέσω sign and trade. Δεν έμειναν όμως εκεί στη Νέα Ορλεάνη, που συμφώνησαν και με τους έμπειρους Anthony Morrow, Greg Stiemsma, αλλά και τους νεαρούς Arinze Onuaku και Lance Thomas.
Πλεονεκτήματα: Έχουν μία εξαιρετικά ταλαντούχα πεντάδα παικτών (Holiday, Gordon, Evans, Ryan Anderson, Davis), η οποία – στα χαρτιά τουλάχιστον – μπορεί να βρεθεί αρκετή ώρα στα παρκέ. Έχουν παίκτες που μπορούν να δημιουργήσουν, έχουν σουτέρ, έχουν νιάτα, έχουν ταλέντο.
Μειονεκτήματα: Μέχρι να βρεθεί στο παρκέ η τριάδα των Holiday, Gordon, Evans δεν μπορούν να βγουν συμπεράσματα για τους Pelicans. Από εκεί και πέρα, στις θέσεις των ψηλών δεν υπάρχει αρκετό βάθος, αφού πίσω από τους Anderson και Davis υπάρχουν μόνο οι Jason Smith και Greg Stiemsma, παίκτες δηλαδή που μπορούν μόνο να έχουν συγκεκριμένες αποστολές, αλλά δεν μπορούν να προσφέρουν το κάτι παραπάνω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου