Ξάνθη-Καλλονή
80 λεπτά κακοποίησης του ποδοσφαίρου. Η Ξάνθη να προσπαθεί και να μη μπορεί, η Καλλονή ν' αμύνεται λες κι είχε απέναντι της την εθνική Βραζιλίας. Και ξαφνικά αρχίζει η μαγεία: Τελευταίο δεκάλεπτο η Καλλονή προσπαθεί να δώσει απεγνωσμένα το παιχνίδι στην Ξάνθη (όπως πιθανότατα είχε συμφωνηθεί από πριν), ο Μαντζουράκης με μια ανεξήγητη κίνηση βγάζει τον καλύτερο παίχτη του γηπέδου Kειτά βάζοντας τον Καζάκη (που προέρχεται από τα τσικό της Ξάνθης κι έπαιζε για πολλά χρόνια στην ομάδα της Θράκης), λίγα λεπτά αργότερα ο Ζακουάνι διώχνει την μπάλα στην περιοχή με καρφί που θα το ζήλευε ακόμα κι ο Γκιούρδας (ο τυφλός κόρακας λέει παίζεται) και το έργο ολοκληρώνεται με το γκολ του Γούτα 2 λεπτά πριν το τέλος λυτρώνοντας εμάς, την Ξάνθη και τον Μαντζουράκη. Όποιος είδε το ματς και διαφωνεί μαζί μου λέγοντας ότι βλέπω φαντάσματα εδώ είμαστε...
Λεβαδειακός-Ατρόμητος
Ο Κομπότης απέδειξε για ακόμα μία φορά το πόσο μεγάλος παράγοντας είναι. Διασφάλισε το ματς από 100 μεριές. Ο κυρ-Γιάννης μας έδειξε ότι όταν θέλει πολύ ένα ματς στην έδρα του το καθαρίζει έστω και με το στανιό. Το κοράκι τον έπαιζε 80-20, έδιωξε τα ball-boy από τον αγωνιστικό χώρο μετά το 1-0, άρχισε να πετάει μπάλες μέσα στο γήπεδο στο τελευταίο πεντάλεπτο και τα γνωστά και τα γνωστά. Μη μπερδεύεστε δεν είπα ότι το στησε με τον Σπανό, απλά έκανε όλες τις απαραίτητες ενέργειες που απαιτούνται σ' ένα τόσο κρίσιμο παιχνίδι. Ο Καπό με την ενέργειά του στο γκολ απέδειξε ότι δε πα να 'σαι 45 χρονών και 110 κιλά, αν ξέρεις τη γαμημένη τη μπάλα την ξέρεις. Σε πολύ κλειστούς χώρους δε μετράει τίποτα άλλο από την τεχνική και την ποδοσφαιρική ευφυία ενός παίχτη κι από τέτοια τίποτα άλλο ο πρώην ποδοσφαιριστής της Γιουβέντους. Άλλωστε ο Γάλλος μόνο τυχαίος δεν είναι...
Ολυμπιακός-Πλατανιάς
Τίποτα γι' αυτό το ματς μόνο ΑΓΓΕΛΕ ΡΙΞ' ΤΟΥΣ ΟΡΙΣΤΙΚΑ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ ΓΙΑ Ν' ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΘΕΙ Η ΨΥΧΙΚΗ ΜΑΣ ΗΡΕΜΙΑ..
Αστέρας Τρ.-ΠΑΟΚ
Δεν είδα τίποτα παραπάνω από τις φάσεις και τα γκολ. Ο Στέφενς πάλι άλλαξε πρόσωπα στην 11κάδα, φτάσαμε μέσα Φλεβάρη κι ακόμα δεν έχει βρει χημεία στην ομάδα, τον θεωρώ κύριο υπεύθυνο για την κακή εικόνα του ΠΑΟΚ. Τώρα είχε εκτός αποστολής Στοχ και Κατσουράνη γιατί το μυαλό του ήταν στην Μπενφίκα ή για άλλους εξωαγωνιστικούς λόγους που αδυνατώ να γνωρίζω. Ο Νάτχο έβγαλε την τέταρτη ή πέμπτη ασίστ από τότε που πήγε στον ΠΑΟΚ και δείχνει δείγματα τεράστιου παίχτη, ο Γλύκος απέδειξε για ακόμα μία φορά ότι παρ' ότι είναι βελτιωμένος έχει μεγάλο πρόβλημα αντίληψης χώρου. Δε τον πιστεύω για τερματοφύλακα. Η Τρίπολη συνεχίζει να μ' εντυπωσιάζει, θεωρούσα ότι θα κατέβει επίπεδα με την πρόσληψη Βεργέτη αλλά αυτός μέχρι στιγμής με διαψεύδει...
Παναιτωλικός-Απόλλων Αθηνών
Δεν έχω άποψη για το ματς, απλά να πω ότι ο Απόλλωνας δε μπαίνει στη διαδικασία που μπαίνουν τ' άλλα λοιμά της κατηγορίας κι αν σωθεί τελικά αυτό θα επιτευχθεί σπαθένια. Και φυσικά αξίζει να παραμείνει στην κατηγορία αν τον συγκρίνεις με κάτι Άρηδες, Βέροιες και τα λοιπά...
Πανιώνιος-Γιάννινα
Ο Πανιώνιος ήθελε το ματς και το πήρε. Τώρα το πως το κατάφερε αυτό δε το γνωρίζω, κρίνοντας όμως από τα λεγόμενα του Δημήτρη Κοντού ότι τα Γιάννινα δε πολυσκοτώνται για το παιχνίδι αλλά και από την 11κάδα που κατέβασε ο Πετράκης (έχοντας εκτός Λίλα και Αμπάρη για να βάλει τον 3ο τερματοφύλακα που δεν είχε συμμετοχές φέτος) καταλαβαίνουμε πάνω κάτω το σκηνικό. Πάντως η αλήθεια είναι ότι τα Γιάννινα έχασαν κάτι ψευτοευκαιρίες αν και αυτό δε μου λέει απολύτως τίποτα...
Άρης-Βέροια
Μαζί με το φιλαράκι μου τον Χάρη παίρναμε πάνω από 4 μηνιάτικα στη μεταστουρνάρειο εποχή αν αυτό το συνοθύλευμα που ονομάζεται Άρης κέρδιζε τη Βέροια. Κι επειδή δεν τυχάνει να είμαστε τίποτα Βαρδινογιάννηδες η αλήθεια είναι ότι χτες πονέσαμε και μάλιστα πολύ. Πλέον ο μόνος μας γκαιλές είναι να πέσει για να ησυχάσουμε. Πέστο ηθική ικανοποίηση για τον νευρικό κλωνισμό και την πονότσεπη που μας προκάλεσε. Εδώ έχω να πω πολλά:
Ο Άρης πίστεψε ότι θα πάρει το ματς νταηλίκι. Μπήκε στον αγωνιστικό χώρο με το σκεπτικό ότι η Βέροια θα μασήσει από κόσμο και κλωτσιά κι ότι το κοράκι θα φάει πρόλογο από έδρα, φανέλα κι ιστορίες. Τίποτα απ' ολ' αυτά δεν έγιναν. Η Βέροια πατούσε καλύτερα στο γήπεδο, ο Μήτσιος σφύριζε ότι έβλεπε κι ο Άρης ακολουθούσε πιστά το πλάνο του κλόουν προπονητή του το οποίο δεν ήταν άλλο από το κλωτσιά και γιόμα. Τα χαφ του ήταν ανύπαρκτα (απορώ πως παίζουν σε ομάδα α' αεθνικής αυτά τα ταγάρια), ο εκνευριστικός Αγκάνθο το μόνο που έκανε ήταν να πέφτει μόνος του και να διαμαρτύρεται, ο υψηλότερος εξτρέμ της γης Μιχάλης Μανιάς υπήρχε για να υπάρχει, ο Αλβανός Κρίστι Βανγκέλι (κι όχι Βαγγέλης) έγινε η πουτάνα του Μπαργκάν για 90' κάνοντας τον να μοιάζει με Λιούνμπεργκ, ενώ ο Τάτος ήταν ο κλασικός κουραστικός ανύπαρκτος Τάτος που απέδειξε για ακόμα μία φορά ότι ποτέ του δε θα κάνει καριέρα σε σοβαρή ομάδα...
Κι ο Σούλης τον ύπνο του δικαίου. Περίμενε να φτάσει το 85' για να κάνει πιο επιθετική την ομάδα του δείχνοντας σ' εμάς μέχρι τότε ότι του κάνει κι ο πόντος. Κρατούσε πίσω 6 παίχτες για να φυλάνε ένα Μπαργκάν. Δε μπόρεσε εντός έδρας με 15.000 κόσμο να κάνει φάση στον Βεργώνη, τον Βέρτζο και τον Παυλίδη. Και δηλώνει με περίσιο θράσος στη συνέντευξη τύπου ότι φοβήθηκε τις φαρμακερές κόντρες των Βεροιωτών. Κι ο Σκόρδας αντί να τον στείλει στο διάολο τον κρατάει για το μπας και... Ρε τον χέστη τον Σούλη. Θα φας έναν κλώτσο από τον Δάσκαλο την Κυριακή που θα σε στείλει στα τάρταρα....
Τώρα θα μου πεις για το πέναλτι. Ναι αν το δινε ο Άρης κατά πάσα πιθανότητα θα κέρδιζε κι εμείς θα βάζαμε τα φράγκα στην τσέπη. Τι να κάνουμε όμως τα πάντα είναι μία η άλλη στη ζωή. Με τον Πανιώνιο σ' ευνόησε με τη Βέροια σ' έσφαξε. Δεν έχεις το δικαίωμα να μιλάς.
Να στο πω κι αλλιώς. Αν ο Σκόρδας δεν έμπαινε στον αγωνιστικό χώρο, το σιχαμερό κοράκι θα το δινε το πέναλτυ. 100 τα 100. Δε το δωσε για να μη φανεί ότι έφαγε μαγκιά απ' τον πρόεδρο του Άρη, τουλάχιστον έτσι πιστεύω εγώ...
Πανθρακικός-Παναθηναικός και Εργοτέλης-ΟΦΗ ήταν τοπ ανάλατα. Για το ντέρμπι της Κρήτης τα είχα πει και πριν από κάτι μήνες. Μόνο από Βαρόνο θα τ' ακούσεις αυτά:
http://xeiroglikano.blogspot.gr/2013/10/blog-post_5237.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου