Πολύ βαρύ το τάλιρο...

Ξεικινάω απ' το αποτέλεσμα που έκανε αίσθηση: 5-3-2 ή 5-4-1 ο Ολλανδός. Σου λέει ο Φαν Γκαλ: Πίσω έχω κάτι παρτάλια που τυγχάνει να είναι και άπειρα, ας το ρίξω στην άμυνα, ας βάλω κι άλλα 2 σκυλιά στο κέντρο, τους Ντε Γιόγκ-Ντε Γκουσμάν, και μπροστά ότι βγει. Έχω 2 ταχύτατους φορ, θα τους βρω τους χώρους, ούτως ή άλλως με Πικέ κατεβαίνουν οι άλλοι, στο ανοιχτό γήπεδο θα τον πεθάνω. Κι ας με λένε εθνική Ολλανδίας κι ότι πρέπει να παίζω επιθετικά επειδή το 'χει το DNA μου...



Αυτό του βγήκε του Βαν Γκάαλ. Κατάφερε να ρίξει 5 τεμάχια στην too much Ισπανία και μάλιστα με ανατροπή. Μια εθνική Ισπανίας που δεν έδειξε να θέλει το ματς, δεν είχε το πάθος μιας υποψήφιας κατακτήτριας μουντιάλ κι έμοιαζε κουρασμένη αλλά και κορεσμένη. Βάλε μέσα και τα τεράστια προσωπικά λάθη, πάρ' το τάλιρο...


1. Εκπληκτικής ομορφιάς το γκολ του Φαν Πέρσι. Ε-κπλη-κτι-κό. Γκολάρα. Ούτε να κοντρολάρει ούτε τίποτα. Τον βρήκε εκτός θέσης, το παστέλωσεσε. Το τελείωμα είναι πολύ πιο δύσκολο απ' ότι φαίνεται στην τηλεόραση. Παρ' ολ αυτά συνεχίζω να πιστεύω ότι είναι παίχτης γραμμής κι ότι τα χαρακτηριστικά του ταιριάζουν πιο πολύ σαν εξτρέμ παρά ως σέντερ φορ. Άποψή μου...


2. Δικαίωση του xeiroglikano που εδώ και 4 χρόνια λέει ότι ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΣΤΗΣ ΠΙΚΕ. Είναι βαρύς, αργός, με κακές τοποθετήσεις, δε βάζει δυνατά το κορμί όταν χρειάζεται, στον ανοιχτό χώρο είναι ανύπαρκτος, δέχεται πολύ εύκολα την τρίπλα κι είναι ο ορισμός του μη σκληροτράχηλου αμυντικού. Πρόκειται για μια φλούφλικη έκδοση του Σωτήρη Κυριάκου και δεν είναι διόλου τυχαίο που ο παππούς του είπε μπάι-μπάι...


3. Δεν υπάρχει καμιά απολύτως περίπτωση φάουλ στη φάση του Κασίγιας. Δε θα μου κάνετε εμένα μπάσκετ τον βασιλιά των σπορ. Και δεν υπάρχει πουθενά κανόνας ότι οποιοδήποτε άγγιγμα στην μικρή περιοχή με τον τερματοφύλακα είναι φάουλ. Πουθενά. Εκεί ο μεγάλος ο τερματοφύλακας βγαίνει με το γόνατο και καθαρίζει τη φάση. Τι ν' αυτή η γυναικεία έξοδος του Κασίγιας. Εκεί κανείς δε πλησιάζει τον τερματοφύλακα. Για να 'τανε εκεί ο Νόιερ. Χωρίς μέση θα σηκωνόταν ο Φαν Πέερσι από το έδαφος...


4. Το 5-1 είναι πολύ βαρύ για την Ισπανία. Ειδικά όταν προέρχεται από μια πολύ μέτρια ομάδα κατά τη γνώμη μου. Δε μπορούμε όμως από ένα και μόνο αποτέλεσμα να απομυθοποιήσουμε μια ομάδα που εδώ και 6 χρόνια σαρώνει τα πάντα στο διάβα της. Όπως για κάθε αυτοκρατορία ίσως και την Ισπανία να 'ρθε το τέλους της. Ήρθε όμως, δεν ήρθε, ο χρόνος θα δείξει...

5. Χιλή-Ολλανδία 2-1, σίγουρα πρώτος ο Ολλανδός, κατά 99% δεύτερος ο Χιλιανός κι ο Ισπανός σπίτι του. Λες να γίνει η μόντα;;;


Και 2 λόγια για το άλλο ματς: Εντυπωσιάστηκα από το Μεξικό. Ομάδα ταχύτατη, που αλλάζει γρήγορα τη μπάλα, παίζει καλά από τα άκρα και τρέχει ακατάπαυστα. Βέβαια έχει και κάποια αμυντικά προβλήματα κυρίως στα στημένα. Ιδιαίτερη εντύπωση μου έκανε ο φορ της ο Περάλτα. Στην αντίπερα όχθη ένα συνοθύλευμα που λέγεται Καμερούν, ένα σύνολο με όλα τα αρνητικά στοιχεία μιας Αφρικάνικης ομάδας. Με μια λέξη θα την χαρακτήριζα άναρχη. Απορώ για ποιο λόγο πληρώνουν προπονητή εκεί. Για τα κοράκια δεν έχω να πω τίποτα, δε θέλω να καταντήσω γραφικός...


YΓ: Βλέποντας τον Τσιτσαρίτο σήμερα μου ήρθε στο μυαλό ο κανονικός Ερνάντεζ, ο ορίτζιναλ, ο αλήτης που όλοι γουστάραμε...