ΠΕΡΑΣΜΕΝΑ ΜΕΓΑΛΕΙΑ, ΔΙΗΓΟΝΤΑΣ ΤΑ ΝΑ ΚΛΑΙΣ...

Γιουβέντους. Η πιο πολυπληθής ομάδα στην Ιταλία. Περίπου 1 στους 2 Ιταλούς την υποστηρίζουν. Ομάδα που έχει αναρίθμητους φιλάθλους και ανά τον κόσμο. Ομάδα που μετρά κοντά στα 30 πρωταθλήματα στο Καμπιονάτο. Ομάδα της οποίας τη φανέλα έχουν φορέσει οι Τζεντίλε, Λάουντρουπ,, Ντίνο Τζοφ, Ζιντάν, Ρ. Μπάτζο, Περούτσι, Νέτβεντ και πόσοι άλλοι θρύλοι του παγκοσμίου ποδοσφαίρου. Ομάδα που κάποτε όταν έπαιζε με κάτι Μπολόνιες και κάτι Μπρέσιες, καθάριζε τα ματς απ' το 15'. Τώρα;;;

Προσωπικά τη συγκεκριμένη ομάδα τη σιχαινόμουν. Και τη σιχάθηκα ακόμη περισσότερο τη σεζόν 99-2000, όταν έκανε τα πάντα για να κατακτήσει το σκουντέττο, εις βάρος της πολύ ανώτερης τότε Λάτσιο. Είχε "σφάξει" όλη την κοινωνία, "έπρεπε" να το σηκώσει με το στανιό. Ώσπου περίπου 10.000 Λατσιάλοι έκαναν "γιάχμα" τη Ρώμη. Αποτέλεσμα;; Σ' εκείνο το περίεργο-μυστήριο-ύποπτο Περούτζια-Γιουβέντους την τελευταία αγωνιστική, οι Μπιανκονέρι ηττήθηκαν, με αποτέλεσμα να στεφτεί πρωταθλήτρια η ομάδα της Ρώμης. Οι παλιότεροι σίγουρα θα το θυμούνται... Για να είμαι πάντως ειλικρινής, μετά απ' το calciopoli την συμπάθησα. Δεν ξέρω αν ήταν από οίκτο ή από συμπόνια, πάντως σίγουρα έπαψα να τη μισώ...

Οι χρυσές εποχές για την "Vecchia Signora" έχουν περάσει ανεπιστρεπτί. Πάνε οι εποχές που καθάριζε το Πρωτάθλημα απ' τον Μάρτιο. Πάνε οι εποχές που συμμετείχε στα ημιτελικά ή στον τελικό του Champions League. Πάνε οι εποχές που η εντεκάδα της απαρτιζόταν από τη "μικτή κόσμου". Απ' το calciopolis και μετά, η ομάδα ζει στην απόλυτη παρακμή της. Έχει χάσει μεγάλο μέρος από την αίγλη του παρελθόντος. Έχει χάσει τον σεβασμό των αντιπάλων της. Δεν προκαλεί πλέον το δέος και τον φόβο σαν ομάδα. Πάνε οι "μικροί" της Ιταλίας και την χτυπάν στα ίσα. Που να συμβούν αυτά παλιά;; Οι αντίπαλοί της γνώριζαν ότι θα χάσουν απ' τα αποδυτήρια...

Αποκορύφωμα της κατρακύλας της ήταν η φετινή χρονιά. Η σεζόν ξεκίνησε πολύ άσχημα για τη Γιουβέντους με το καλημέρα. Σ' έναν πολύ εύκολο όμιλο στο ουέφα, με αντιπάλους τη Σάλμπουργκ και κάποια Λεχ Πόζναν, δεν κατάφερε καν να πετύχει νίκη!! Αποτέλεσμα να αποκλειστεί απ' τη φάση των ομίλων. Στον πιο εφικτό φετινό της στόχο, το Coppa Italia, έχασε από τη Ρόμα στο Τορίνο, μένοντας κι εκεί εκτός διοργάνωσης. Αλλά η μεγάλη τραγωδία ήταν το πρωτάθλημα. Ξεκίνησε με στόχο την έξοδο στο Champions Leageu, κατέκτησε την 7η θέση, μένοντας τελικά εκτός ευρωπαικών διοργανώσεων. Αυτό συνέβη για πρώτη φορά μετά από 20 χρόνια. Η φετινή ομάδα ήταν σίγουρα πολύ χειρότερη κι απ' αυτήν που αγωνίστηκε στη serie b. Τι έφταιξε όμως για να φτάσει σ' αυτό το σημείο;;;

1) Ο κακός μεταγγραφικός σχεδιασμός: Ο Ντελ Νέρι ήθελε να παίξει 4-4-2, ο Ντιέγκο δε χωρούσε στην ομάδα κι έτσι εκδιώχτηκε. Η ομάδα ήταν εμφανές ότι πονούσε στα ακραία μπακ και για να καλυφτούν οι συγκεκριμένες θέσεις, αποκτήθηκαν ποδοσφαιριστές αμφιβόλου αξίας όπως οι Σόρενσεν, Μόττα, Τραορέ και Ρινοντό. Επιπρόσθετα παρέμειναν "καμμένα χαρτιά" όπως οι Γκρόσσο, Σαλιχάμισιτς και Γκριγκέρα. Επίσης "πετάχτηκαν" πολλά άσκοπα λεφτά για παίχτες όπως οι Μαρτίνεζ και Λούκα Τόνι. Δεν αποκτήθηκε μια χαφάρα, ενώ δόθηκε δανεικός ο Τζιοβίνκο, ένας ποδοσφαιριστής ο οποίος σίγουρα θα μπορούσε να βοηθήσει. Τέλος πιστεύω ότι δεν στηρίχτηκε όσο θα έπρεπε ο Αμάουρι...

2) Οι πολλοί τραυματισμοί: Πραγματικά οι τραυματισμοί την πέθαναν φέτος τη Γιουβέντους. Οι περισσότεροι ήταν και μκροχρόνιοι με αποτέλεσμα να δέσουν τα χέρια του Ντελ Νέρι. Παίχτες όπως οι Μπουφόν, Σισσόκο, Γκρόσσο, Ντε Τσέλιε, Ιακουίντα, Κουαλιαρέλα δεν μπόρεσαν να προσφέουν τις υπηρεσίες τους για αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα...

3) Η απουσία ανθρώπου σαν τον Μότζι: Οι Γιουβέντους ήταν εκτός παρασκηνίου. Η αλήθεια είναι ότι η διαιτησία δεν την πήγε καθόλου καλά φέτος. Όχι μόνο δεν τη βοήθησε, αλλά σε πολλές των περιπτώσεων την αδίκησε κιόλας. Κι ως γνωστόν, αν στην Ιταλία δεν έχεις τον κόρακα μαζί σου, δεν πας πουθενά...

4) Η ανικανότητά της να κρατήσει αποτέλεσμα: Θυμάμαι άπειρα παιχνίδια όπου η Γιουβέντους προηγήθηκε στο σκορ, ακόμη και με διαφορά 2 τερμάτων, και δεν μπόρεσε να τα κρατήσει. Αυτή η συμπεριφορά της, της στέρησε αμέτρητους βαθμούς...

5) Δεν προέταξε την βαριά της φανέλα: Στα κρίσιμα παιχνίδια, κι ειδικά προς το τέλος, δεν μπόρεσε να τα πάρει με τη φανέλα και μόνο. Δεν κέρδισε ούτε ένα ματς με τη μαγκιά (πλην αυτό με την Ίντερ), δεν πήρε ούτε ένα παιχνίδι με τη λέξη ΓΙΟΥΒΕΝΤΟΥΣ...

6) Η κακή της αμυντική συμπεριφορά: Η Μεγάλη Κυρία δέχτηκε 47 ολόκληρα γκολ στο πρωτάθλημα. Το ακόμη πιο τραγικό είναι ότι στην έδρα της είχε παθητικό 31 γκολ σε 19 ματς!!! Απίστευτο για μια Γιουβέντους. Πού είναι οι εποχές Μοντέρο και Φεράρα, που για σκοράρεις στους Μπιανκονέρι έπρεπε να φτύσεις 3 λίτρα αίμα...

7) Η μη χαλιναγώγηση του Φελίπε Μέλο: Ήταν πάντα νευρικός, δεν έδινε ηρεμία στο παιχνίδι της Γιουβέντους, έκανε πολλά αχρείαστα φάουλ ενώ μετέδιδε τη νευρικότητα και στους άλλους. Ίσως κάποιος άλλος προπονητής τον έβαζε σε τάξη...

ΥΓ1: Είμαι κάθετα αντίθετος με την πρόσληψη του Κόντε..

ΥΓ2: Κάποιος φίλος του σάιτ είχε πει πριν από καμιά βδομάδα λέξη προς λέξη: "Ευτυχώς που δεν υπάρχει η σιχαμερή Γιουβέντους στο CHL και βλέπουμε λίγο μπάλα". Εγώ λέω το ακριβώς αντίθετο: Δεν υπάρχει διοργάνωση Champions League, απ' τη στιγμή που δεν υπάρχει η Γιουβέντους...