Ζει, αλλά όχι όπως θα ήθελε

Πως θα τελειώσει η πορεία την σήμερα;

Θα γίνουν επεισόδια; Τι έκταση και τι σοβαρότητα θα έχουν; Πως θα δράσουν οι κουκουλοφόροι; Πόσο άτσαλα θα επέμβει η αστυνομία; Θα βοηθήσει η τύχη ώστε να μην έχουμε θύματα;

Για την ιστορία, η πρώτη πορεία οργανώθηκε στις 24 Νοέμβρη του 1974, γιατί ανήμερα 17 Νοέμβρη, είχαν γίνει οι πρώτες εκλογές. Συμβολικό. Από πολύ νωρίς το τζάρτζαραν, ώστε να βγει εκτός πορείας. Η απόφαση τότε έλεγε: Πορεία από το Πολυτεχνείο έως το ΕΑΤ-ΕΣΑ και την Αμερικάνικη πρεσβεία. Έτσι και έγινε. Μεγάλη και ειρηνική πορεία. Ένα εκατομμύριο κόσμος, λέγανε οι διοργανωτές. Διακόσιες χιλιάδες, έλεγε η αστυνομία. Κύριο αίτημα: Να τιμωρηθούν οι χουντικοί.

Από τότε έγιναν άλλες τριάντα έξη πορείες. Όχι πάντα ειρηνικές. Υπήρξαν και νεκροί διαδηλωτές. Το 1980 σκοτώθηκαν δύο νέοι από την βίαιη καταστολή. H Σταματίνα Κανελλοπούλου και ο Ιάκωβος Κουμής. Το 1985 δολοφονήθηκε με σφαίρα, από τον αστυνομικό Α. Μελίστα, ο δεκαπεντάχρονος Μιχάλης Καλτεζάς.

Καμιά οργανωμένη πολιτική οντότητα δεν αγάπησε ειλικρινά το Πολυτεχνείο. Όλες όμως το έραψαν κουστούμι που να ταιριάζει στις επιδιώξεις τους. Ο Καραμανλής σαν δικαίωση της πορείας προς την δύση. Ο Ανδρέας το είδε να δικαιώνεται μέσω της σοσιαλιστικής του καρικατούρας. Η Αριστερά σαν αποκλειστική κληρονόμος του. Οι τρομοκράτες σαν λογότυπό τους.

Κακοποιήθηκε και ταυτίστηκε, σε πολλές συνειδήσεις, με την μεταπολιτευτική πορεία του τόπου. Άδικο, αλλά συνέβη. Σήμερα, μέσα στην σκληρή κρίση, οι θυμωμένοι πολίτες θέλουν να ξεπλυθούν από τη μεταπολιτευτική αμαρτία. Χωρίς να το πολυψάχνουν, θεωρούν το Πολυτεχνείο, περίπου, σαν σύμβολό της. Μια υπόσχεση δέσμευσης σε υψηλά ιδανικά, που αθετήθηκε από τους εμπνευστές της. Μπορεί και να μην είναι έτσι, αλλά δεν είναι του παρόντος.

Η ετήσια επετειακή πορεία δεν εμπνέει εδώ και χρόνια. Η πλειοψηφία του κόσμου απέχει. Οι κοινότοπες ανακοινώσεις για το «επίκαιρο νόημα» της και τα στεφάνια των κομμάτων μάλλον εκνευρίζουν. Οι πολίτες και τα μέσα συζητούν για τα «αναπόφευκτα επεισόδια». Κλείνονται στο σπίτι να δουν live τι θα επακολουθήσει μετά τις κομματικές παρελάσεις. Το φάντασμα του Πολυτεχνείου, όπως μεταμφιέζεται τα τελευταία χρόνια στις 17 Νοέμβρη, φοβίζει. Όχι τους κακούς, τον ιμπεριαλισμό, τον καπιταλισμό, τα μονοπώλια αλλά αυτούς, που προοριζόταν να ενθαρρύνει. Το Πολυτεχνείο ζει, αλλά όχι όπως θα ήθελε.

Θανάσης Σκόκος

protagon.gr