Αυτή είναι η Ουντινέζε...

Διαβάζω δεξιά και αριστερά σε διάφορα σάιτ για το προφίλ της Ουντινέζε. Φιλότιμες οι προσπάθειες των δημοσιογράφων να την ακτινογραφήσουν, αλλά επειδή υπάρχουν αρκετές ανακρίβειες στις αναλύσεις τους για την Ιταλική ομάδα, παραπληροφόρηση, ασάφειες κι επειδή κανένας από αυτούς δε γνωρίζει καλύτερα από μένα την Ούντινε, αποφάσισα να κάνω ένα άρθρο για το αγωνιστικό προφίλ της κι όχι μόνο. Λέω να το στείλω και στον Μπόλονι (όχι πλάκα κάνω)...

Την παρακολουθώ πολύ στενά εδώ και 3 χρόνια. Έχω δει βήμα-βήμα την μεταμόρφωσή της από ένα μικρομεσαίο κλαμπ της σειράς, σε μια ομάδα μοντέλο. Βλέπω γύρω στα 10-15 ολόκληρα 90λεπτα της ανά σεζόν-συν στιγμιότυπα, φάσεις, δηλώσεις, ρεπορτάζ μετά τους αγώνες της κτλ κτλ οπότε έχω εμπεριστατομένη εικόνα για την ομάδα του Γκουιντολίν.



Τα γενικά χαρακτηριστικά της είναι:
1. Πρόκειται για ομάδα που τρέχει ακατάπαυστα...
2. Είναι συμπαγής, δηλαδή όλοι μαζί αμύνονται (πλην Ντι Νατάλε) όλοι μαζί επιτίθονται...
3. Δέχεται πολύ δύσκολα γκολ. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι στην Ιταλία έχει με διαφορά την καλύτερη άμυνα της κατηγορίας, έχοντας δεχτεί μόλις 7 γκολ σε 14 παιχνίδια. Για να γίνω ακόμα πιο σαφής, της δημιουργείς πολύ δύσκολα φάση...
4. Είναι τρομακτική στις αντεπιθέσεις, ίσως και μια από τις καλύτερες στην Ευρώπη στον τομέα αυτόν. Αν σε βρει μπόσικο πίσω μπορεί να σε ξεπατώσει...
5. Σκοράρει πολύ από τα στημένα. Ο Ντι Νατάλε έχει εξαιρετικά πόδια, τα φάουλ του είναι σαν πέναλτι, ενώ από τις εκτελέσεις του σκοράρουν συχνά οι πανύψηλοι κι ικανότατοι στον αέρα κεντρικοί της αμυντικοί...
6. Δεν έχει ιδιατέρως τεχνίτες ποδοσφαιριστές ατομικά (πλην 2-3 εξαιρέσων), όμως ξέρει ν' αλλάζει την μπάλα καλά, γρήγορα και να την μεταφέρει με μεγάλη ευκολία στην επίθεση...
7. Έχει έναν τεράστιο προπονητή στον πάγκο της (τον μυτόνγκα Γκουιντολίν), ο οποίος είναι δουλευταράς και ξέρει να στήνει άριστα ομάδες. Η Ουντινέζε είναι ομάδα του προπονητή της...




Πάμε να δούμε πως παίζει:
1. Αγωνίζεται μ' ένα μυστήριο 3-6-1...

2. Τερματοφύλακας ο Χαντάνοβιτς. Τεράστιος τερματοφύλακας (τον ήθελε κι ο Σερ Άλεξ πριν πάρει τον Ντε Χέα), πανύψηλος, σταθερότατος, εγγύηση για την άμυνα...

3. Στην άμυνα παίζει με 3 στην ευθεία. Βαριά κορμιά, ανίκητοι στον αέρα, με ψιλοπροβλήματα με την μπάλα κάτω. Πάντως είναι τέτοιος ο τρόπος που αγωνίζεται η Ουντινέζε, ώστε σπάνια εκτίθενται...

4. Παίζει με έναν παίχτη σε κάθε πλευρά, ο οποίος είναι φουλ μπακ-χαφ. Αριστερά ο Αρμέρο δεξιά ο Ίσλα. Απίστευτα γυμνασμένοι ποδοσφαιριστές, τρέχουν ακατάπαυστα, με τρομερή φυσική κατάσταση, για να τους περάσεις φτύνεις ένα λίτρο αίμα (Λατινοαμερικάνοι είναι οι άνθρωποι), σκληραγωγημένοι κι ειδικά ο Αρμέρο είναι μανούλα στις αντεπιθέσεις. Βέβαια σαν κλασσικός μαύρος έχει τεράστιο πρόβλημα στο σκοράρισμα...

5. Παίζει με 3 αμυντικά χαφ. Σταθερός είναι ο παιχταράς Ασαμόα (μάλλον θα πάει στη Μίλαν) οι άλλοι 2 εναλλάσονται. Σκυλιά όλοι τους, μαχητικότατοι, συνθέτουν ένα άκρως δυναμικό κέντρο...

6. Δεκάρι είναι ο Τόρχιε. Τον αποκαλούν Μέσι της Ρουμανίας ή Μαραντόνα της Ρουμανίας δε θυμάμαι ακριβώς. Δεκάρι παλιάς κόπιας, τεχνηταράς, ξέρει εκατό κιλά μπάλα, έχει καταπληκτική κάθετη πάσα, αρνητικό του ότι δεν κάνει γκολ. Παίχτης εξελίξιμος, στο μέλλον πιθανότατα να κάνει μεγάλη καριέρα...

7. Κορυφή ο Ντι Νατάλε. Ότι και να πεις για τον Τοτό είναι λίγο: Πρόπερσι παραλίγο θα έσπαγε όλα τα κοντέρ βγαίνοντας 1ος σκόρερ του Καμπιονάτο με 30 γκολ, πέρσι πάλι βγήκε 1ος σκόρερ στην Ιταλία, ενώ και φέτος ηγείται του πίνακα των σκόρερ, έχοντας πετύχει ήδη 10 γκολ συν κανά 4-5 στην Ευρώπη. Θεωρείται ο μεγαλύτερος ποδοσφαιριστής στην ιστορία της Ουντινέζε. Είναι αδικημένος, καθώς θα μπορούσε να κάνει τεράστια καριέρα αν αγωνιζόταν σε οποιαδήποτε μεγάλη ομάδα της Ευρώπης. Βρίσκεται σε δαιμωνιώδη παρατεταμένη φόρμα, είναι killer μέσα στην περιοχή, έχει εξαιρετικά πόδια, σκοράρει από παντού και μ' οποιονδήποτε τρόπο, είναι κίνδυνος θάνατος στις αντεπιθέσεις, είναι τριπλέρ, έχει εξαιρετική τεχνική κατάρτιση, ενώ παραδόξως παρά το μικρό του μπόι είναι καλός και με το κεφάλι. Με λίγα λόγια μεγάλος παιχταράς...



Κάπως έτσι είναι η ακτινογραφία της Ουντινέζε. Αρνητικά της ομάδας ότι δεν έχει κόσμο (το Ούντινε είναι μια πόλη μικρότερη των 100.000 κατοίκων) κι ότι δεν έχει βάθος στον πάγκο...


Τώρα το θέμα είναι πώς θα διαχειριστεί το Uefa. Φέτος είναι έτοιμη για Πρωτάθλημα (δε θα μου προκαλέσει καμία απολύτως εντύπωση αν το κατακτήσει κιόλας, ήδη είναι πρώτη) και δεν ξέρω αν θα ξεκουράσει ποδοσφαιριστές στις αναμετρήσεις με τον ΠΑΟΚ. Ούτως ή άλλως αυτό έκανε μέχρι τώρα στη διοργάνωση κι αυτό συνηθίζεται εν γένει από τους Ιταλούς. Δύσκολη η κλήρωση για τον ΠΑΟΚ, αν και μέχρι τον Φλεβάρη αλλάζουν πολλά...


Ο Ολυμπιακός νομίζω εύκολα ή δύσκολα θα περάσει...

Αυτά...